فطرت نسخه متنی

بعد مي گويد : والفطره : الحالة منه كالجلسة والركبة فطرت يعني حالت خاص و نوع خاصي از آفرينش ، مثل لغت " جلسة " و " ركبة " كه به معني نوع خاصي نشستن و نوع خاصي ايستادن است ( 1 ) . والمعني انه يولد علي نوع من الجبلة والطبع المتهيي لقبول الدين فلو ترك عليها لاستمر علي لزومها . يعني انسان به نوعي از جبلت و سرشت و طبيعت آفريده شده است كه براي پذيرش دين آمادگي دارد و اگر به حال خود و به حال طبيعي رها شود همان راه را انتخاب مي كند مگر اينكه عوامل خارجي و قسري او را از راهش منحرف كرده باشد . بعد ابن اثير مي گويد در حديث ، لغت " فطرت " مكرر آمده است . مثلا در حديثي از پيغمبر اكرم كه ابن اثير ابتداي حديث را نياورده آمده است : " علي غير فطره محمد " يعني " علي غير دين محمد " يعني در اينجا به جاي كلمه " دين " خود كلمه " فطرت " آمده است . همچنين از علي ( ع ) نقل مي كند : و جبار القلوب علي فطراتها ( 2 ) .

1. اينها را من مخصوصا مي گويم براي اينكه اگر ما بعد معني مي كنيم بدانيد كه اين معاني بر اساس مفهوم لغوي اين كلمات است كه اين مفهوم صحيح لغوي را لغويون بسيار معتبر از قديم گفته اند .

2. [ در نهج البلاغه شبيه اين جمله آمده است : و جابل القلوب علي فطراتها ] .