«توضيح واژگان قرآن به فارسى»تأليف: سيد علي اكبر قرشي
جلد چهارم
(بسم اللّه الرّحمن الرّحيم)ش
شين:
حرف شانزدهم از الفباى فارسى و حرف سيزدهم از الفباى عربى است در حساب ابجد بجاى عدد سيصد است. جزء كلمه واقع ميشود، بتنهائى معنائى ندارد.
شئم:
فَأَصْحابُ الْمَيْمَنَةِ ما أَصْحابُ الْمَيْمَنَةِ. وَ أَصْحابُ الْمَشْئَمَةِ ما أَصْحابُ الْمَشْئَمَةِ واقعة: 8- 9.شؤم و مشئمة هر دو مصدراند بمعنى نامباركى (و شقاوت) چنانكه يمن و ميمنة مصدراند بمعنى مباركى (و سعادت) اصحاب مشئمه يعنى ياران شومى و كسانيكه پيوسته با شومى و شقاوت توأماند معنى آيه چنين است:ياران بركت و سعادت چه ياران بركت و سعادت و ياران بدبختى چه ياران بدبختى!! نظير اين دو آيه است آيه أُولئِكَ أَصْحابُ الْمَيْمَنَةِ. وَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآياتِنا هُمْ أَصْحابُ الْمَشْأَمَةِ بلد: 18- 19.بعضىها آنرا اصحاب يمين و اصحاب شمال معنى كردهاند ولى اين درست نيست زيرا ميان اين دو معنى فرق بسيار است گرچه مصداقا يكىاند و گرچه اصحاب مشئمه و اصحاب ميمنة را در آيات 38 و 41 واقعة اصحاب يمين و اصحاب شمال خوانده است. ميمنه و مشئمة بجاى فَأَمَّا الَّذِينَ شَقُوا ...- وَ أَمَّا الَّذِينَ سُعِدُوا هود: 106- 108. و بجاى فَمِنْهُمْ شَقِيٌّ وَ سَعِيدٌ هود: 105. مىباشند.
شأن:
كار. حال. وَ ما تَكُونُ فِي شَأْنٍ ... وَ لا تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلَّا كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُوداً ... يونس: 61.شأن در آيه بمعنى كار و حال است.لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ