بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
شده كه حضرت سجاد و حضرت صادق عليهما السلام آنرا از بين رفتن علماء و فقهاء و اخيار فرمودهاند. در تفاسير اهل سنت نيز اين مضمون نقل شده است.در الميزان قول فوق را اختيار و روايات را بدون اظهار نظر نقل كرده است. بنظر ميايد مقصود از روايات بعضى از مصاديق آيه است.در مجمع چند قول نقل شده از جمله هلاكت مردمان و فقد علماء است.و اما اينكه مراد نقصان خود زمين و غبار شدن و از بين رفتن اطراف آن باشد از دو آيه بدست نميآيد بلكه زمين پيوسته در انبساط و بزرك شدن است و وزن آن نيز كه نور آفتاب پيوسته در آن جذب ميشود رو بافزايش است.
طرق:
كوبيدن. مثل كوبيدن آهن و در زدن. در اقرب آمده: «طرقه طرقا: ضربه بالمطرقة- طرق الباب:قرعه». راه را از آن طريق گويند كه رهگذران آنرا با پا ميكوبند.«أَنْ أَسْرِ بِعِبادِي فَاضْرِبْ لَهُمْ (طَرِيقاً) فِي الْبَحْرِ يَبَساً» طه: 77. يعنى بندگان مرا شبانه راه ببر و براى آنها راه خشكى در دريا بجوى.طريق بمعنى راه حق و دين نيز بكار ميرود نحو «يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ وَ إِلى طَرِيقٍ مُسْتَقِيمٍ» احقاف: 30. و آن مذكر و مؤنث هر دو بكار ميرود.(طريقه): بمعنى مذهب و حالت و غيره است «وَ أَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لَأَسْقَيْناهُمْ ماءً غَدَقاً» جنّ: 16. و اگر جنّ و انس در طريقه حق پايدار مىبودند با آب فراوان آبشان ميداديم ظاهرا مراد آن است كه آنها را در دنيا وسعت و راحتى ميداديم مثل «وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ» اعراف:96.«إِذْ يَقُولُ أَمْثَلُهُمْ طَرِيقَةً إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا يَوْماً» طه: 104. امثل بمعنى افضل است گوئى مراد از طريقه رأى و نظر است يعنى: آنكه در رأى از ديگران
لطفا منتظر باشید ...
