سخن ناشر - رازهای نماز نسخه متنی

سخن ناشر

از ساحت قدس ربوبى و از ناحيه نزه الهى، هر آنچه فيضان دارد، جز زيبايى و لطافت و غير از پاكى و طهارت نيست، و هر چه درجه فيض نزديك تر و به مبدا لطف قريب تر باشد، جمال فزون تر و كمال كامل ترى را با خود دارد.

گرچه آن مبدع غيب و شهود و خداوند ودود در افاضه و روشن داشتن چراغ جهان لحظه اى درنگ ندارد، بلكه اقتضاى وجود آن خالق يكتا اين درخشش و فروغ است؛الله نور السموات و الارض، (1) ليكن هر فيضى از خزانه لا يزال حكمت و علم الهى گذر مىكند، گوهرهاى ناب بلكه بهترين و برترين آنها تنها به بهترين و كامل ترين انسانها سپرده و عطا مىشود و همواره توصيه به حفظ و نگاهدارى و پرهيز از سستى و ضعف در مورد آن را همراه دارد.

وقتى پروردگار عالم عطيه كوثر را به برترين رسولش، بلكه حبيبش عطا مىكند؛ انا اعطيناك الكوثر (2) او را به صلات و نحر توصيه مىكند؛ فصل لربك وانحر (3) تا با استعانت از صلات و استمداد از نحر بتواند آن عطيه برتر را تحمل و بهره بردارى كند.

يكى از بارزترين مصاديق و كامل ترين موارد لطف تام الهى ارمغان والاى نماز است كه در معراج نبوى با همه لوازم و مقدمات و مقارنات يك جا به جيبش عطا فرمود و آن را به فلاح مطلق تسميه كرد؛ حى على الفلاح و از آن به بهترين عمل ياد كرد؛ حى على خيرالعمل و از باب اهميت و تاكيد، هم در اذان و هم در اقامه، و در هر كدام دوبار مورد توجه قرار داد.

از آنجا كه نماز عمود دين است؛الصلاة عمود الدين (4) و با توجه به اين كه محور تمامى اعمال و طاعات انسانى است كه اگر نماز قبول شود، عبادات ديگر مورد پذيرش قرار مىگيرد و اگر نماز پذيرش نشود، ديگر اعمال و طاعات عروج نمى كنند و مقبول واقع نمى شوند؛ ان قبلت قبلت ماسواها و ان ردت ردت ما سواها (5)، بسيار شايسته است كه راجع به آن معرفت و ايمان را فزونى بخشيد و تا حدى در اين راستا كوشيد كه لذت گفت و گو و مناجات با خدا را چشيد؛ ان المصلى يناجى ربه (6) و به حق هنگام گفتن تكبيرة الاحرام احساس پرواز و صعود به ساحت الهى داشته و هنگام تسليم هم احساس مراجعت و بازگشت از كوى دوست كه در اين رفت و آمد نقص ها و ضعف ها رفته و كمالات و فضايل آمده باشد.

يكى از بهترين شيوه ها در جهت تقويت ايمان و افزايش برهان، همانا بيان اسرار و حكم احكام دينى و خصوصا نماز و توجه به حقايق و معارف بلندى است كه در اين حركات موزون و آهنگين و نمكين وجود دارد. بزرگان از حكمت و عرفان با توجه به چنين امر مهمى كتابى مستقل با عنوان اسرار الصلاة تاليف كرده و زوايايى از اين لطيفه ربانى را تبيين نموده اند.

آيت الله جوادى آملى با بهره گيرى فراوان از بحر قرآن و به تبع آن عرفان و به دنبال آن حكمت، به نگارش كتابى با عنوان اسرار الصلاة به زبان عربى همت گماشته و با رويكردى تازه كه يكى از مهم ترين آنها بحث ارتباط وثيق عالم اعتبار با عالم تكوين است، به بيان بخشى ديگر از درياى معارف اين حقيقت والاى الهى پرداخته اند.

اين كتاب در پنج بخش در سال 1373 با عنوان اسرار الصلاة، توسط مركز نشر اسراء منتشر شد و از آنجا كه بسيارى از علاقمندان و آشنايان با آثار استاد اظهار علاقه كردند كه با ترجمه فارسى، نفع اين معارف را عمومى تر كرده تا همگان از آن بهره گيرند، به جناب حجة الاسلام آقاى على زمانى قمشه اى كه از اساتيد و فضلاى حوزه علميه قم بوده و ساليان متمادى در مباحث استاد شركت داشته و با مبانى و انديشه هاى معظم له آشنا و مسلط هستند، پيشنهاد ترجمه آن داده شد كه ايشان نيز با بزرگوارى پذيرفته و بر اين مركز منت نهادند و با ترجمانى مناسب، زمينه اين اثر مطلوب را فراهم نمودند كه همين جا از آقاى زمانى به عنوان ترجمان و همچنين محقق گرامى جناب آقاى حسين شفيعى كه در بازبينى و ملاحظات نهايى دقت شايانى انجام دادند و ويرايش اين اثر را پذيرفتند، سپاس و تقدير مىنماييم.

اميد است خداوند عالم همه ما را جزء نمازگزاران واقعى قرار داده و با پذيرش نماز، نه تنها اعمال و طاعات، بلكه جانهاى ما را بعد از نزاهت و طهارت، از هر آنچه غير اوست، شستشو داده و قبول فرمايند.

مركز نشر اسراء