مسئوليت تربيتى پدر و مادر<p /> - نظام خانواده در اسلام و تمدن های دیگر نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

نظام خانواده در اسلام و تمدن های دیگر - نسخه متنی

سید محمد حسینی شیرازی‏

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

مسئوليت تربيتى پدر و مادر

يكى از وظايف شرعى پدر و مادر اين است كه مراقب فرزندان خود باشند و نگذارند دچار انحراف‏هاى عقيدتى و اخلاقى شوند. خداوند متعال مى‏فرمايد:

«قُوا أَنفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ نَارًا»(1) خود و خانواده خويش را از آتش دوزخ نگاه داريد.

پيش از آن‏كه تكنولوژى جديد همه جا را در نوردد و استعمار در تار و پود كشورهاى اسلامى رخنه كند، اغلب فرزندان شيوه پدران خود را دنبال مى‏كردند. اما در روزگار ما، انحراف به يك اصل مُسلّم مبدل شده است. امروزه بيشتر فرزندان به مقتضاى سن كم، و تجربيات اندك خود و نيز تحت تأثير سم پاشى‏هاى سازمان‏ها و احزاب استعمارى، پدران خود را افرادى واپس‏گرا، و خرافه‏پرست مى‏انگارند، از سويى نيز شبكه‏هاى تبليغاتى و رسانه‏هاى گمراه كننده، در همه جا انواع محرمات از قبيل شراب، قمار، روسپى‏گرى، انحرافات جنسى و موسيقى را، براى نسل جوان زيبا جلوه مى‏دهند، و جوان ناپخته وكم تجربه نيز كه سرشار از شور و نشاط و تنوع طلبى است، سريع جذب اين انحرافات مى‏شود. اين‏جاست كه والدين، نزديكان، جامعه و مانند آنها بايد توجه جدّى به فرزندان خود داشته باشند، زيرا در صورت عدم توجه و مراقبت ضرر و زيان فرزندان نه‏تنها متوجهِ خودشان، بلكه معمولاً متوجه خانواده‏ها و جامعه نيز مى‏شود. روشن است كه پى‏آمد چنين بى‏توجهى در امر تربيت موجب پيدايش رژيم‏ها و سازمان‏هاى جنايتكار مانند رژيم صدام در عراق و رژيم‏هاى منحرف در افغانستان و امثال آنها و همه جنايت‏كارانى مى‏شود كه سرزمين‏هاى تحت سلطه خود را سراسر به اشك و خون تبديل كرده‏اند.

به‏هر حال وقتى مى‏گوييم حفظ و مراقبت فرزندان، مقصود ما فقط اين نيست كه به نصيحت و راهنمايى آنان بسنده كنند، بلكه در كنار آن، بايد آنان را در هيأت‏هاى خيريه گردآورده و زمينه كسب و كار را براى ايشان فراهم نمايند و آنان را با مسجد و مدرسه و كتابخانه و حسينيه مأنوس كنند.

_______________

(1). سوره تحريم، آيه‏6.

صله رحم و آثار آن

زن و مرد، با ازدواج و بچه‏دار شدن خويشاوند مى‏شوند، و هم از اين طريق ميان فرزندانشان و نيز بينِ فرزندانِ آنان و خويشاوندان پدر و مادر، پيوند خويشاوندى برقرار مى‏گردد.

اصولاً، صله‏رحم علاوه بر نقش به‏سزايى كه در پيشگيرى از انحراف‏ها دارد، خود يكى از راه‏هاى آشنايى و هميارى، و برقرارى اُلفت و محبت ميان مردم است. از اين‏رو، بر پدران و مادران است كه روحيه برقرارى ارتباط و پيوند با خويشاوندان را در فرزندان خود پرورش دهند، و خود و فرزندانشان را از آثار آن بهره‏مند سازند. صله رحم غير از اجر و پاداش اخروى بى‏شمار، منافع فراوانى هم براى دنياى فرد و جامعه دارد.

قرآن‏كريم مى‏فرمايد:

«وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِى تَسَآءَلُونَ بِهِ وَالْأَرْحَامَ»(1) و از خدايى‏كه به نام او از هم‏ديگر درخواست مى‏كنيد پروا نماييد و از [قطع رابطه با]خويشاوندان خود پرهيز كنيد.

خداوند متعال در اين آيه، صله رحم را هم‏رديف پرواپيشگى دانسته است. درباره اهميت صله رحم روايات فراوانى نيز وارد شده است؛ از جمله رسول اكرم‏ صلّى الله عليه وآله وسلّم مى‏فرمايند:

«صِلَةُ الرَّحِمِ تُعَمِّرُ الدِّيارَ وَ تَزيدُ فِى الاَعْمارِ وَ إِن كانَ اَهلُها غَيْرَ اَخيارٍ؛(2) صله رحم موجب آبادانى زمين و طولانى شدن عمر مى‏شود، اگرچه، آنان‏كه صله رحم مى‏كنند نيكوكار نباشند.»

امام باقر عليه السلام مى‏فرمايد:

«صِلَةُ الأَرحامِ تُزَكِّى الأَعْمالَ وَ تُنَمِّى الأَموالَ وَ تَدْفَعُ الْبَلْوى وُ تنسى‏ء مِن الأَجَلِ؛(3) صله رحم موجب پاك شدن عمل، فراوان گشتن مال، و نيز دفع بلا و طولانى شدن عمر مى‏شود.»

امام صادق‏ عليه السلام مى‏فرمايد:

«صِلَةُ الأَرحامِ تُحَسِّنُ الْخُلْقَ و تَمْسَحُ الْكَفَّ وَ تُطَيِّبُ النَّفْسَ وَ تَزيدُ فِى الرِّزقِ وَ تنسى‏ء مِنَ الاَجَلِ؛(4) صله رحم خُلق وخوى را خوب، انسان را با سخاوت، جان را پاك، رزق‏و روزى را فراوان و عمر را طولانى مى‏كند.»

هم ايشان در حديث ديگرى مى‏فرمايند:

مردى خدمت پيامبر اكرم‏ صلّى الله عليه وآله وسلّم آمد و گفت: من خويشاوندانى دارم كه مرا آزار و اذيت مى‏كنند و از اين‏رو مى‏خواهم با آنان قطع رابطه كرده و رهايشان كنم.

رسول اكرم‏ صلّى الله عليه وآله وسلّم فرمود: اگر چنين كنى خداوند متعال همه شما را رها خواهد كرد. گفتم: پس چه كنم؟

فرمود: به آن كه تو را محروم ساخته احسان كن، به كسى كه از تو بريده بپيوند، از فردى كه به تو ستم كرده درگذر، و اگر چنين كنى خداى عزوجل در مقابل ديگران پشتيبان تو خواهد بود(5).

اينكه عاق‏والدين (بريدن پدر و مادر از فرزندان و يا بريدن فرزند از پدر و مادر) عقلاً، و شرعاً حرام و مذموم است، بدان خاطر است كه به نوعى قطع پيوند خويشاوندى است وپى‏آمدهاى ناخوشايند دنيوى و اخروى را به دنبال مى‏آورد.

زمانى‏كه انسان به دنيا مى‏آيد، خود را در ميان بسيارى، از قوانين و مقررات و آداب و سنت‏هاى شرعى و عرفى مى‏يابد كه به ناگزير بايد از آنها پيروى كرده، و خود را با آنها سازگار نمايد. در غير اين صورت به خود و جامعه‏اى كه در آن زندگى مى‏كند آسيب مى رساند. صله رحم يكى از همين آدابى است كه روى برگرداندن از آن آسيب‏هاى فردى و اجتماعى فراوانى درپى‏خواهد داشت.

_______________

(1). سوره نساء، آيه 1.

(2). بحار الانوار، ج 74، ص‏94.

(3). بحارالانوار، ج 74، ص‏111.

(4). بحارالانوار، ج 74، ص‏114.

(5). بحارالأنوار، ج 74، ص 100.

اخلاق چند همسرى

شايسته نيست مردى‏كه همسران متعددى(1) دارد، يكى از همسران، يا فرزندان ايشان را بر ديگرى ترجيح دهد و ميانشان فرق بگذارد. چنين كارى اغلب باعث از هم پاشيدگى خانواده و بروز دشمنى وكينه توزى ميان فرزندان وخويشاوندان مى‏شود و گاهى نيز به ضرب وشتم و قتل و خودكشى مى‏انجامد.

هم‏چنين همسران يك مرد نبايد حساسيّت به خرج داده و نسبت به يكديگر حسادت بورزند، زيرا اين عمل سبب دشمنى گشته، و گاه پى‏آمدهاى ناخوشايند(2) و خطرناكى مانند قتل را در پى مى‏آورد. اين نوع دشمنى‏ها و كينه‏ورزى‏ها، نه تنها آسايش و صفاى زندگى را از بين مى‏برد بلكه نوعى معصيت به‏شمار مى‏رود و باعث عذاب اُخروى مى‏گردد. دوستى پس از ديدار از برخى كشورهاى آسيا، آفريقا و اروپايى مى‏گفت در آن كشورها اصولاً مفاهيمى مانند: دشمنى، كينه‏ورزى، ستيزه‏جويى در بين همسران يك مرد، كمتر به چشم مى‏خورد. و اين بايد براى ما يك درس باشد.

درست است كه خوى آدمى گاهى به دنبال اين شرارت‏هاست؛ اما، چنانچه فرد، عقل خود را داور قرار دهد و ايمان به خداوند را تقويت كند و اميد به پاداش خداوند داشته باشد و از مجازات او بترسد، از ارتكاب چنين رفتارهاى ناشايستى خوددارى مى‏كند. هم‏چنان كه تربيت و در پيش گرفتن منش‏هايى، چون گذشت، محبت، دوستى و پرهيز از خشونت تأثيرهاى به‏سزا و مطلوبى بر ابعاد گوناگون زندگى انسان خواهد گذاشت. از اين‏رو شايسته است، مردم فرزندان خود را بر اساس منش‏هاى والا و صفات پسنديده كه تنها راه خوشبختى دنيا وآخرت آنان است، پرورش دهند.

_______________

(1). چه اين همسران، در طول هم باشند، يعنى با مردن يا فسخ و طلاق، مرد با زن ديگرى ازدواج كند، چه در عرض هم باشند، يعنى مرد همزمان، همسران متعدد داشته باشد. (مؤلف)

(2). به ويژه وقتى يكى از آن همسران داراى فرزند وديگرى از داشتن فرزند محروم باشد. (مؤلف)

اخلاق

روابط بين همسران متفاوت است. برخى خانه را همچون بهشتى آكنده از صفات پسنديده و منش‏هاى ارجمند و عادات نيكو، مهربانى و محبت و سادگى مى‏كنند، و برخى ديگر، بر اثر اِعمال خشونت، تندخويى و بداخلاقى(1)، آن را به جهنمى كه همه در آتش آن، مى‏سوزند بدل مى‏كنند.

شايد بسيارى از ما مردانى را سراغ داريم كه براى پرهيز از خُلق و خوى بد همسرانشان، از خانه گريزانند، يا زنانى را سراغ داشته باشيم كه به خاطر دورى از معاشرت با همسر، خود را به كارى سرگرم مى‏كنند. اينها از جمله عواملى است كه باعث از بين رفتن روح هميارى وهمبستگى در خانواده‏ها مى‏شود. اساساً هدف آموزش‏هاى انسانى و اسلامى اين است كه زن ومرد يكديگر را درك كنند و به اين باور برسند كه ديگرى نيز مانند او از عواطف و احساسات انسانى برخوردار است. از اين رو شايسته است هر كدام از آنان تا آن‏جا كه ممكن است از لغزش ها و اشتباهات ديگرى چشم پوشى كند، تا كار به طلاق وجدايى نكشد.

من مرد بد اخلاقى را سراغ داشتم كه باعث مرگ دو همسرش شد.

در هر صورت بر اساس آنچه رسول اكرم‏ صلّى الله عليه وآله وسلّم بيان فرموده، همان‏گونه كه رفتار ناپسندِ انسان بدخو، باعث مى‏شود كه عاقبت خوبى نداشته باشد، هم‏چنين خوش خُلقى وى موجب حُسن عاقبت او مى‏گردد.

بنابراين، لازم است انسان ملكه حُسن معاشرت را در خود پرورش دهد. خداى متعال مى‏فرمايد:

«فَاِمْساكٌ بِمَعرُوفٍ؛(2) بايد همسرِ خود را بطور شايسته نگهدارى كند.»

_______________

(1). گاهى عادات بَد مى تواند به شكل سيگار كشيدن يا خوردن سير و پياز و مانند آنها نيز باشد كه همنشين را اذيت كند هرچند او حيا كند وچيزى نگويد. (مؤلف)

(2). سوره بقره، آيه 229.

/ 6