كلام 160 - واژه های نهج البلاغه نسخه متنی

متلافية

جبران كننده از تلافى

قمع

ريشه كن نمود

مدخولة

چيز بعدا وارد شده

مفصولة

شرح و بيان شده

تنفصم عروته

بريده و پاره مى‏شود وسيله و دستگيره او

كبوة

لغزش، پاى انسان بچيزى برخورد كند و بيفتد

مآب

بازگشت، محل بازگشت

وبيل

با شدت، وخيم

مؤدية

منجر شونده، رساننده

رهب

ترسانده است

اسبغ

كامل نموده است

شفيق ناصح

مهربان و خيرخواه

تزايلت اوصالهم

متفرق و جدا شده بندهاى ايشان

لا يتحاورون

با هم گفتگو ندارند

لا يتجاورون

با هم همسايه‏گى ندارند

الطريق جدد

راه راست و هموار و رفتنى است

السبيل قصد

راه درست و عادلانه است

كلام 160

وضين

كمربند حيوانات، قلق الوضين كمر بندش مضطرب و غير محكم است

سدث

استقامت و راستى، ترسل فى غير سدد: سخن را مى‏فرستى در راه غير مستقيم

ذمامة

حمايت و پيمان

صهر

علاقه بين خويشاوندان زن و شوهر

نوط

تعلق و اتصال، وابستگى

شحت

بخل نمود

معود اليه

كسى كه بازگشت بسوى او است

دع

ترك نما، ول كن

نهب

غارت و چپاول‏