خطبه 136 - واژه های نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

واژه های نهج البلاغه - نسخه متنی

عمران علیزاده‏

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

زاح

دور شد، برطرف شد

شغب

سر و صدا نمودن براى تحريك شر

لا يعبون

به يك نفس نمى‏نوشند،

عب

آبرا بيك نفس نوشيدن

حسى

زمينى كه آب در آن كم كم جمع مى‏شود كه قسمت اول نوشيده بعد جاى آن پر مى‏شود

عوذ

جمع عائذة شترى كه تازه زاده است

مطافيل

حيوان بچه دار

البا

مردم را جمع و فاسد نمودند

استثبت

درخواست رجوع و بازگشت نمودم

استأنيت

منتظر شدم، مهلت دادم

وقاع

جنگ و روبرو شدن

غمط النعمة

حقير شمرد، انكار نمود نعمت را

خطبه 136

يعطف

برميگرداند و توجه مى‏دهد

تقوم على ساق

روى پا مى‏ايستد يعنى شدت مى‏يابد

باديا نواجذها

دندانهاى آخرش را آشكار ميكند

اخلاف

پستانها

علقم

ماده تلخ

افاليذ

قطعه‏ها و تكه‏ها، جمع فلذة

فحص

زمين را ميكند و جستجو ميكند

ضواحى

جمع ضاحية: طرف نمايان هر چيز، جاهاى خوب و چشم بخور

كوفان

شهر كوفه

بعيد الجولة

گردش و حركت آن بسيار است

/ 197