فضايل و مناقب على و اهل بيت - دريای موج خيز نسخه متنی

فضايل و مناقب على و اهل بيت

( الف )

- آيات و روايات در منقبت و منزلت والاى اهل بيت پيامبر "2/ 311 -300 و 3/ 111-106 و 7/ 303-299"
- محدث [ محدث "به فتح حاء و دال" كسى را گويند كه، فرشتگان با او سخن گويند. ] در اسلام "5/ 49-42"
- آگاهى امامان اهل بيت "ع" به غيب و اخبار نهانى "5/ 65-52"

( ب )

- آيات و احاديث در فضايل اميرالمؤمنين "1/ 247-214 و 2/ 61-43 و 312-324 و 3/ 100-95و 155-162 و 169-245 و 355-356 و 392-393 و 5/ 25-16و 6/ 350-333"
- حديث 'رد الشمس' "بازگردانده شدن خورشيد به دست پيامبر براى جلوگيرى از قضا شدن نماز امام على "ع" "3/ 125-111 و 174-175"
- عقد اخوت ميان على "ع" و پيامبر و راويان آن "3/ 142-126 و 5/ 25-23"
- نزول آيه 'إِنَّما وَلِيُّكُم اللَّهُ و رَسُولُهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا [ مائده، آيه 55. ]..' در شأن على "ع" "3/ 162-155"
- بحثى درباره طى الارض مولا على "ع" مقوله 'طى الارض' "5/ 21-16"
- حديث أَنَا مَدينةُ العِلْمِ وَ عَلِىٌّ بابُها و بيان صحت و اعتبار آن، و معرفى 134 نمونه از مصادر و مآخذ آن "6/ 81-61"
- حديثِ سَلُونى قَبلَ أَن تَفقِدونى و كسانى كه پس از مولا اين ادعا را بر زبان رانده و رسوا شدند، و اعتراف خليفه ثانى به علم مولا "6/ 327-333"
- ولادت اميرالمؤمنين در كعبه، و مآخذ تاريخى و حديثى آن "6/ 27-21"
- حديث مأموريت حضرت امير براى ابلاغ آيه برائت به مشركين در مكه، و مآخذ تاريخى و حديثى آن "6/ 350-338"
- شكسته شدن بت ها در روز فتح مكه به دست حضرت امير "7/ 13-10"
- اعلميت مولا بر جميع صحابه، و شايستگى وى براى خلافت پيامبر "7/ 177-176 و 182-183 و 10/ 281-278"
- حديث عَلىٌّ مَعَ الحَقِّ و مآخذ و مصادر آن "3/ 180-176"
- على فاروق امت است، و حب وى معيار تشخيص مؤمن از منافق "3/ 188-181"
- حديث 'منزلت' "يا عَلِىُّ، اَنتَ مِنّى بِمَنْزِلَةِ هارونَ مِنْ مُوسى" "3/ 201-199"
- حديث 'سد الأبواب الا بابه' "پيامبر دربِ همه خانه هاى منتهى به مسجد را بست، جز دربِ خانه على "ع" را "3/ 211-201"
نهج البلاغه، و گردآورنده و حُفاظ و شارحان آن "4/ 198-186"

( ج )

- حديث إنَّ اللَّهَ يَغْضِبُ لِغَضَبِ فاطِمَةَ و مآخذ آن "3/ 181-180"
- مالكيت حضرت زهرا "ع" بر فدك و برخورد متناقض خلفا با آن "7/ 197-194"، و ناراحتى شديد صديقه طاهره "س" از شيخين "7/ 231-226"
- حديث فاطمةُ بِضْعَةٌ مِنّى و راويان آن و كلام بزرگان و شعر شاعران درباره آن "7/ 236-231"