لطفا منتظر باشید ...
2ـ غيبت حق الناس يا حق اللّه؟
مطابق آنچه در تعريف غيبت گفته شد كاملا روشن است كه غيبت جنبه حق الناس دارد زيرا باعث هتك حيثيت و تضييع آبروى مسلمانى مىشود، و مىدانيم آبروى مسلمان همچون جان و مال او است.از تشبيهى كه در آيه سوره حجرات درباره غيبت آمده و به خوردن گوشت برادر مؤمن بعد ار مرگ او تشبيه شده جنبه حق الناس بودن آن روشن تر مىگردد.از احاديث فراوانى نيز اين حقيقت استفاده مىشود كه غيبت نوعى ظلم و ستم است كه بايد جبران گردد از جمله:1ـ در خطبه حجة الوداع آمده است كه پيامبر اكرم (صلّى الله عليه وآله) فرمود: «اَيُّهَا النّاسُ اِنَّ دِمائَكُمْ وَ اَمْوالَكُمْ وَ اَعْراضَكُمْ عَلَيْكُمْ حَرامٌ كَحُرْمَةِ يَوْمِكُمْ هذَا فى شَهْرِكُمْ هذا فى بَلَدِكُمْ هذا اِنَّ اللّهَ حَرَّمَ الْغَيْبَةَ كَما حَرَّمَ الْمالَ وَ الدَّمَ; اى مردم! خون ها و اموال و آبروى شما بر يكديگر محترم است مانند احترام امروز و اين ماه (ذى الحجه) و اين شهر (مكه) خداوند حرام كرده است غيبت را همان گونه كه حرام كرده است (تعرّض به) مال و خون را». (1)بى شك هر خون بى گناهى ريخته شود بايد جبران گردد، و هر مال مشروعى از هر كس تضييع شود، بايد عوض آن را پرداخت، غيبت نيز بايد به هر نحوى كه ممكن است جبران شود.اصولا قرار گرفتن آبروى مؤمن در كنار مال و خون او دليل روشنى است بر اين كه تضييع آبرو جنبه حق الناس دارد.2ـ در حديث ديگرى از پيامبر اكرم (صلّى الله عليه وآله) بعد از آن كه غيبت با مقايسه با زنا، شديدتر از آن شمرده شده مىفرمايد: «زانى بعد از توبه (خالصانه) مشمول عفو الهى1. شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، ج 9، صفحه 62.
