بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
الْمَصائِبِ سُوءِ الْخُلْقِ; شديدترين مصيبت ها سوء خلق است». (1)چه مصيبتى از آن بالاتر كه انسان را در جامعه منزوى مىكند و تمام پيوندها را ميان او و خلق و خالق قطع مىنمايد.4ـ و نيز از همان حضرت مىخوانيم كه فرمود: «لا وَحْشَةَ اَوْحَشُ مِنْ سُوءِ الْخُلْقِ; وحشتى بدتر از سوء خلق نيست». (2)دليل آن روشن است، زيرا انسان را در تنهايى عجيبى فرو مىبرد.5ـ به همين دليل در حديث ديگرى مىفرمايد: «لا عَيْشَ لِسَيِّى الْخُلْقِ; انسان بد اخلاق زندگى ندارد». (3) چرا كه هم خودش در زحمت است و هم اطرافيان و معاشرين او در عذابند.6ـ شبيه اين تعبير اما با يك تفاوت روشن در يك حديث ديگرى از آن حضرت آمده است: «لاسُوْدَدَ لِسَيِّى الْخُلْقِ; انسان بد اخلاق در جامعه، بزرگى و آقايى پيدا نمى كند». (4)دليل آن هم روشن است زيرا نخستين شرط بزرگى و آقايى جاذبه اخلاقى و مهر و محبت و ادب است، و آن كس كه اين سرمايه را ندارد، به آن نخواهد رسيد.7ـ و نيز از همان حضرت حديث گوياى ديگرى در اين زمينه آمده است، مىفرمايد: «اَلْمُؤْمِنُ لَيِّنُ الاَْريكة، سَهْلُ الْخَلِيْقَةِ، اَلْكافِرُ شَرَسُ الْخَلِيْقَةِ سَيِّىُ الطَّرِيْقَةِ; مؤمن نرم و انعطاف پذير و خوش خلق است، و كافر بد اخلاق و بد روش است». (5)و به اين ترتيب حسن خلق، يكى از نشانه هاى ايمان، و سوء خلق يكى از نشانه هاى كفر مىباشد.
درمان سوء خلق
آنچه كه در بالا آمد و روايات فراوان ديگرى كه براى پرهيز از طولانى شدن سخن، از ذكر آنها خوددارى شد، به روشنى گواهى مىدهد كه سوء خلق يكى از 1.عيون اخبار الرضا، جلد 2، صفحه 37، به نقل از پرورش روح، جلد 1، صفحه 83.2. شرح غرر، جلد 6، صفحه 400.3. همان، صفحه 359.4. همان.5. همان، جلد 1، صفحه 364، حديث 131.
لطفا منتظر باشید ...
