كفران نعمت در روايات اسلامى
در روايات اسلامى به طور وسيع و گسترده از كفران نعمت و زشتى و آثار شوم آن و از زيبايى شكر و بركات جالب آن بحث شده است، از جمله:1ـ در حديثى از حضرت رسول خدا (صلّى الله عليه وآله) مىخوانيم: «اَسْرَعُ الذُّنُوبِ عُقُوبَةً كُفْرانُ النِّعْمَةِ; گناهى كه زودتر از همه گناهان عقوبتش دامان انسان را مىگيرد كفران نعمت است». (1)2ـ در حديثى از اميرمؤمنان على (عليه السلام) مىخوانيم كه فرمود: «سَبَبُ زَوالِ النِّعَمِ الْكُفْرانُ; آنچه باعث زوال نعمت ها مىشود كفران است». (2)3ـ در حديث ديگرى از همان بزرگوار آمده است: «كُفْرُ النِّعْمَةَ مُزيْلُها وَ شُكْرُها مُسْتَديمُها; ناسپاسى نعمت آن را از بين مىبرد، و شكر نعمت سبب دوام آن است». (3)4ـ در حديث ديگرى از همان حضرت آمده است: «كُفْرانُ النِّعَمِ يُزِلُّ الْقَدَمَ وَ يَسْلُبُ1. بحارالانوار، جلد 66، صفحه 70.2. غررالحكم، جلد 4، صفحه 121.3. همان، صفحه 627.