بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
شكرگزارى از خالق راهى به سوى معرفت او مىگشايد و پيوند انسان را با آفريدگار محكم تر مىكند، و همان گونه كه سابقاً نيز اشاره شد در نخستين بحث علم كلام كه مسأله وجوب معرفة اللّه مطرح مىشود، مهمترين دليل همان مسأله شكر منعم است كه از مسايل وجدانى است و به اصطلاح «قياساتها معها; دليلش با خود آن است».شكرگزارى علاوه بر اين كه معرفت بخشنده نعمت ها را به دنبال دارد، معرفت نعمت را نيز همراه خواهد داشت، چرا كه هر قدر نعمت از نظر كيفيّت و كميّت بالاتر و بيشتر باشد، شكرى افزونتر مىطلبد، و براى اداى حق شكر منعم، معرفت نعمت ضرورى است، و همين معرفت نعمت روز به روز پيوند بندگان را با خدا محكم تر مىسازد و آتش عشقش را در دل ها شعلهورتر مىكند، و اى بسا اين مواهب مادّى آن چنان مواهب معنوى به دنبال داشته باشد كه از آن به مراتب برتر و والاتر باشد.جهان در چشم هشياران عالم بود آيينه حسن رخ ياربه هشيارى نگر در نرگس مست كه گردد مست او هم چشم هشياربه عالم جز رخ زيباى دلبر نمى بينم به چشم دل پديدار
شكرگزارى در منابع حديث
روايات در اين زمينه فوق حد احصاء است كه گلچينى از آن را از نظر خواننده عزيز مىگذرانيم كه همان نمونه خروار است:1ـ در حديثى از پيامبر اكرم (صلّى الله عليه وآله) مىخوانيم: «اَلطّاعِمُ الشّاكِرُ لَهُ مِنَ الاَْجْرِ كَاَجْرِ الصّائِمِ الُْمحْتَسِبُ وَ الْمُعافى الشّاكِر لَهُ مِنَ الاَْجْرَ كَاَجرِ المُبْتَلِى الصّابِرِ وَ الْمُعْطى الشّاكِر لَهُ مِنَ الاَْجْرِ كَاَجْرِ الَْمحْروُمِ الْقانِعِ; كسى كه غذا بخورد و شكر نعمت خدا را بجا آورد، پاداش روزه دارى را دارد كه براى خدا روزه گرفته است و شخص تندرستى كه شكر خدا را بجا مىآورد اجر بيمارى را دارد كه در برابر بيمارى صبر و شكيبايى دارد، و دارنده اى كه شكر نعمت را بجا مىآورد، اجر محروم قناعت پيشه شكيبا را دارد». (1) 1. اصول كافى، جلد 2، صفحه 94، حديث 1
لطفا منتظر باشید ...
