تعداد فرزندان امام سجاد(ع) و مختصري

از زندگاني اجداد شاهزاده زيد

اكثر مورخين و علماء انساب قائل بر اين شده اند كه اولاد حضرتعلي بن الحسين(ع) از ذكور واناث پانزده تن مي باشند كه عبارتند از(457):

1ـ امام محمد باقر(ع) كه مادر آن حضرت ام عبدالله فاطمه دختر امام حسن مجتبي(ع) مي باشد.

2ـ عبدالله الباهر 3ـ حسن 4ـ حسين الأكبر، كه مادرشان ام ولد بوده است(458)

5ـ زيد الشهيد 6ـ عمر الأشرف كه مادرش از ام ولد ديگر بوده اند(459).

7ـ حسين اصغر(460)8ـ عبدالرحمن 9ـ سليمان كه ما در اين سه تن هم ام ولد بوده اند.

10ـ محمد الاصغر 11ـ علي و 12ـ خديجه(461)كه مادر هر سه ام ولد بوده اند.

13ـ فاطمه 14ـ ام كلثوم 15ـ عليه كه مادر اين سه مخدرات هم ام ولد مي باشند.

در كتاب(عمده الطالب)(462)است كه نسل حضرت امام زين العابدين(ع) را شش نفر از پسران آن امام همان ازدياد نموده اند(463) كه عبارتند از:

امام محمد باقر(ع)، عبدالله الباهر، زيد، عمر الاشرف، حسين الاصغر، علي الأصغر(464)، كه ما به جهت اختصار فقط به حالات جد اعلاي شاهزاده زيد جناب امامزاده حسين الاصغر مي پردازيم.

"شيخ مفيد(عليه الرحمه) در كتاب(ارشاد) خود چنين فرموده كه حسين بن علي بن الحسين(ع) سيدي فاضل و صاحب كمال و ورع بوده و روايات زيادي از پدر بزرگوار و از عمه اش فاطمه بنت الحسين(ع) و از برادش امام محمدباقر(ع) حديث نموده است.

احمد بن عيسي از پدرش حديث كرده كه گفت: من ديدم كه حسين بن علي(ع) را كه دعا مي كرد، من با خود مي گفتم كه دست خود را از دعا پائين نمي آورد تا مستجاب شود دعاي او در تمامي خلق.

و از سعيد صاحب حسن بن صالح مروي است كه هيچكس را نديده بودم كه از حسن بن صالح بيمناكتر از خدا باشد، تا هنگاميكه به مدينه طيبه وارد شدم و حسين بن علي بن الحسين(ع) را ديدم و از وي خائفتر به آن درجه از خدا بيمناك نديدم، ‌خوف او از خدا چنان بود كه گويا او را در آتش انداخته و ديگر بار او را بيرون آورده اند.

يحيي بن سليمان بن حسين از عموش ابراهيم بن حسين از پدرش حسين بن علي بن الحسين(ع) روايت كرد كه حسين گفت: ابراهيم بن هشام مخزومي والي مدينه كه بود، در هر روز جمعه ما را در مسجد رسول خدا(ص) نزديك منبر جمع مي كرد و بر منبر بالا مي رفت و اميرالمؤمنين(ع) را ناسزا و سب مي نمود، حسين مي گويد: روزي در آنجا حاضر شدم و بر اثر كثرت جمعيت خود را به منبر چسبانديم، پس از اندكي مرا خواب برد و در آنحال ديدم كه قبر شريف پيغمبر(ص) شكافته شد و مردي با جامه سفيد، نمايان گشت، بمن گفت: اي ابوعبدالله محزون نمي كند ترا آنچه اين مي گويد؟ گفت: بلي والله، گفت: چشمه هاي خود را بگشا و ببين خدا با او چه مي كند! پس ديدم ابراهيم بن هشام را در حالي كه به علي(ع) بد مي گفت ناگاه از بالاي منبر بزير افتاد و مرد(465).

پس بنابراين معلوم گرديد كه ابوعبدالله حسين الأصغر بن امام زين العابدين(ع) مردي عفيف و محدث و فاضل بوده، كه وي در سنه 157 هـ .ق در سن شصت و چهار سالگي وفات كرد و در قبرستان بقيع بخاك سپرده شد و او را چند پسر بود كه عبارتند از:

عبدالله العقيقي(466)، عبيدالله الأعرج(467)، حسن(468)، علي(469)، سليمان.

اما حسن بن حسين الأصغر بن امام زين العابدين(ع) مردي فاضل و محدث بود و در مكه زندگي مي نمود تا اينكه درروم وفات يافت(470) و نسل او فقط از محمد اكبر بوده و نسل محمد هم از پسرش عبيدالله(471) تنها مي باشد.

و نسل عبيداله بن محمد الاكبر بن حسن بن حسين الأصغر بن امام سجاد(ع) را از دو پسرش بنام محمد السليق، و علي المرعشي مي باشد. و از محمد السليق، علي از وي هم علي و از ايشان جناب شاهزاده زيد بدنيا آمده اند(472).