قصه يونس بن متى (عليه السلام) «4» - ترجمه تفسیر طبری جلد 3

و چهار هزار پيغامبر بودست وز مردم «1» وز فريشته. چنان كه گفت عزّ و جلّ:

اللَّه يصطفى من الملائكة رسلا و من النّاس. «2» و بيشتر پيغامبران اندر بنى اسرايل بودست هم چنان كه درين روزگارها «3» دانشمندان‏اند بدان روزگار بيشتر پيغامبران بودند. و هر زمانى خداى عزّ و جلّ پيغامبرى فرستادى و چنين گويند روز بود كه هزار پيغامبر فرستاد خداى تعالى اندر يك امّت.

قصه يونس بن متى (عليه السلام) «4»

و از اخبارهاى عجب «5» كه بودست بجهان اندر، بروزگار ملوك طايف، «6» سه قصّه بودست. يكى اين قصّه بودست، «7» و ديگر قصّه جرجيس، و سديگر قصه شمسون «8». و اين هر سه ياد كرده آيد.

امّا يونس بن متى (عليه السلام) پيغامبرى بود مرسل، چنانك گفت عزّ و جلّ: وَ إِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ.: 139 «9» و يونس از شهر نينو [ى‏] «10» بود و آنجا نشستى. و اين نينوى ناحيتى است بزمين موصل، و هفت شهر بود و همه بت پرست بودند. خداى عزّ و جلّ يونس را بديشان فرستاد.

يونس پيغامبرى خويش بر ايشان عرضه كرد، و ايشان را از بت پرستيدن نهى كرد، و بخداى عزّ و جلّ باز خواند «11» بيست سال، و ايشان هيچ سخن وى نشنيدند و دست از بت پرستيدن باز نداشتند.

(1)- از مردم. (خ. نا)

(2)- الحج 75

(3)- روزگار ما. (خ. نا)- روزگارها.

(صو)

(4)- اين عنوان در نسخه متن نيست و در نسخ ديگر هست.

(5)- و از اخبارهاى عجايب. (خ. نا. صو)

(6)- ملوك طوايف. (خ. نا)- ملوك طايف.

(صو)

(7)- يكى اين قصه يونس. (خ. نا)

(8)- در هر سه نسخه «شمسون».

(9)- الصافات 139

(10)- نينوى. (خ. نا)، در متن در جمله‏هاى بعد: «نينوى»

(11)- همى باز خواند. (صو. نا)