گفته ديدار خداى عزّ و جلّ «2»
75- و انكسها كه بگرويدند [از پس كه هجرت كردند و غزو كردند «3» با شما، ايشانند از شما، خداوندان رحمها «4» برخى زيشان سزاوارتر ببرخى اندر كتاب خداى «5»، كه خداى بهمه چيزى داناست] «6»- (صو. نا)] شما را اندر دين، بر شما باشد يارى كردن مگر بر گروهى كه ميان شما و ميان ايشان عهدست [عهديست (صو)]، خدايست بدانچه مىكنيد بينا. (خ)(1)- و كافران برخى زيشان دوستان برخىاند، مگر كنند آن را [اگر نه كنيد آن يارى. (نا) باشد آزمايشى اندر زمين و تباهى بزرگ. (خ)(2)- و آن كسها [كه] بگرويدند و هجرت كردند و غزو كردند از بهر خداى و آن كسها [كه] جاى كردند [جاى دادند (نا،)] و يارى كردند ايشانند ايشان مؤمنان واجبست [ايشانند كه ايشان گرويدگانند بسزا (صو)] ايشان را آمرزش و روزى بزرگوار. (خ)(3)- از پس و هجرت كردند و جهاد كردند. (صو) از پس، و هجرت كردند و كارزار كردند.(نا)(4)- و خداوندان پيوستگى رحم. (نا)- و خويشاوندان. (صو)- ترجمه:أُولُوا الْأَرْحامِ: 75(5)- بهره از ايشان سزاوارتر ببهره اندر نامه خداى. (صو)(6)- اين آيه در متن ترجمه نشده، از نسخه (خ) نقل شد.