بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
و بمكّه بردند. و پيغامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) بيامد از پس ايشان تا چاه بدر و ايشان را نيافت. و اين غزاة بگفته آمده است بسورة آل عمران. «1»وز پس آن غزو بطن النّخله بود، و آن آن بود كه پيغامبر (عليه السلام) عبد اللَّه بن الجحش بفرستاد تا كاروان مكّيان كاز طايف همى آمدند بيارند.و اين غزاة بسورة البقرة گفته آمده است. «2»وز پس اين قصّه گردانيدن قبله بود از سوى بيت المقدس سوى كعبه، چنانك كه گفت عزّ و جلّ: قَدْ نَرى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ: 144- الى قوله- فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ.: 144 «3» و اين قصّه نيز بسورة البقره گفته آمدست «4».پس سال دوم از هجرت چون ماه رمضان اندر آمد پيغامبر (عليه السلام) كارها فرمود، و روزه ماه رمضان فرمود، و روزه فريضه گشت بر خلق.و اين قصّه بسورة البقرة نيز گفته آمد «5».وز پس اين حديث بدر است، و آن كاروان بو سفيان از شام همى آورد، و حرب كردن كافران مكّه با پيغامبر و كشته شدن كافران، و فرستادن خداى عزّ و جلّ فريشتگان از آسمان، و اين قصّه گفته آمدست بسورة آل عمران. و السّلم.
غزوة بنى قينقاع
و اين غزو بنى قينقاع از پس غزو بدر [بود]. پس چون پيغامبر (عليه السلام) از غزو بدر بپرداخت عيد روزه گشادن بكرد. ديگر باره آهنگ غزوها كرد، برفت بحرب سوى مردمانى كه ايشان را بنى- قينقاع گفتند، و ايشان همه جهودان بودند، و نزديك مدينه بودند. و پيغامبر [را] (عليه السلام) با ايشان عهد بود. پس خبر آمد كه ايشان(1)- مجلد اول 239(2)- مجلد اول 135(3)- البقره 142(4، 5)- مجلد اول 110