سورة لقمان مكية، و هى اربع و ثلاثون آية
ترجمه
بنام خداى بخشاينده مهربان «1»1- منم خداى دانا «2»2- اينست آيتهاى كتاب محكم «3»3- راه راست و رحمتى «4» نيكوكاران را4- آن كسها كه بپاى دارند نماز، و بدهند زكاة، و ايشان برستاخيز «5» ايشان بىگمانند5- ايشاناند بر راه راست از خداوندشان، و ايشاناند ايشان رستكاران «6»6- و از مردمان هستند كه بخرند بازى حديث «7» تا گم گردند از راه خداى عزّ و جلّ بجز دانش «8» و گيرند آن را افسوس، «9» ايشانند كه ايشان راست عذابى خوار كننده7- و چون كه برخوانند بر او آيتهاى ما بر گردند تكبّر كننده،(1) مهربان بخشاينده. (آ)- بنام خداى دل گشاينده، روزى دهنده پروراننده، بخشاينده عيب پوشنده. (صو)(2) رازى است ميان خداى و محمد (عليه السلام). (بو)- رازى است ميان خداى و محمد. (صو)(3) محكم كرده. (آ)- استوار كرده (بو)- استوار كرده يعنى قرآن. (صو)(4) راه نماينده و بخششى. (آ)- راه راست و بخشايش. (بو)- راه نمونى و بخششى. (صو)(5) بآن جهان. (بو.صو. آ)(6) و ايشانند كه ايشان رستگاراناند. (بو. صو)(7) نابكار حديث. (آ)(8) بيهوده سخن تا گم گرداند از راه خداى بىدانش. (بو)(9) و بگيرد او را افسوس. (بو)- و گيرد راه خداى افسوسى. (آ)- و بگيرد آن را افسوس. (صو)