بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
گويند: اى كاشكى كه ما فرمان برديمى خداى را و فرمان برديمى پيغامبر را67- و گويند: اى خداوند ما كه ما فرمان برديم مهتران ما را و بزرگان ما را، و ببردند ما را از راه «1»68- اى خداوند ما بده ايشان را دو چندان از عذاب، و نفرين كن ايشان را نفرينى بسيار69- اى آن كسها كه بگرويديد مه باشيد چون آن كسها كه دشخوارى نمودند «2» موسى را، بيزار كرد او را خداى از آنچه گفتند، و بود نزديك خداى عزّ و جلّ روى شناس «3»70- اى آن كسها كه بگرويديد بترسيد از خداى و بگوايد گفتارى صواب «4»71- تا راست كند شما را كردارهاى شما، و بيامرزد شما را گناهان شما و هر كى فرمان برد خداى عزّ و جلّ را و پيغامبر او را بدرستى رست رستنى بزرگ72- ما عرضه كرديم شريعت را «5» بر آسمانها و زمين و كوهها، نخواستند «6» كه بردارند آن را، و بترسيدند از آن، و برداشت آن را مردم، كه او هست ستم كار و جاهل و نادان73- تا عذاب كند خداى عزّ و جلّ منافقان را و زنان منافقه را، و انباز گيران را و زنان مشركه را، «7» و توبت دهد خداى عزّ و جلّ بر(1) گم گردانيدند ما را راه. (بو)- بىراه كردند ما را از راه. (آ)(2) كه بيازردند. (بو)- كه رنجه نمودند. (آ)(3) با آب روى. (بو. آ)(4) راست.يعنى لا اله الا اللَّه. (بو)(5) امانت را. (بو. آ)(6) باز ايستادند و نه خواستند. (بو)(7) و مردان انباز گيران را و زنان انباز گيران را. (بو)
لطفا منتظر باشید ...
