سورة سبا مكية، و هى اربع و خمسون آية
ترجمه
بنام خداى بخشاينده مهربان «1»1- شكر و سپاس خداى عزّ و جلّ را آنك او راست آنچه اندر آسمانهاست و آنچه اندر زمين است، و او راست شكر و سپاس اندران جهان، و اوست حكمت دان و دانا «2»2- و داند آنچه همى آيد اندر زمين، و آنچه بيرون آيد از آن، و آنچه فرستد از آسمان، و آنچه اندر شود اندران، و اوست مهربان و آمرزگار «3»3- و گفتند آن كسها كه كافر شدند كه: نيايد بما رستخيز. بگو:آرى و خداوند من آيد بشما، دانندهاى نهانى، و نه دور شود از او مقدار مورچهاى زرد «4» اندر آسمانها و نه اندر زمين، و نه كوچكتر «5» از آن و نه بزرگتر مگر كه اندر كتابى هويداست «6»(1) مهربان بخشاينده. (بو. آ)- بنام آن خدايى كه ايمان داد، مهربان كه بر ايمان نگاه داشت، بخشاينده كه با ايمان بيرون برد. (صو)(2) استوار كارست و آگاه. (بو)- با حكمت و آگاه. (آ)- استوار كار از همه چيزها آگاه. (صو)(3) و آنچه فرود آيد از آسمان، يعنى ملائكه و باران، و آنچه بر شود اندر وى، يعنى فريشته و اعمال، ويست بخشاينده و آمرزنده. (بو)(4) بگوى آرى بيايد بخداى من كه بيارد شما را، داننده ناپيدا، غايب نشود از وى همسنگ مورچه. (بو)- بگوى آرى بيايد و خداوند من كه بيارد بشما داننده پوشيده، نه پنهان شود از وى همسنگ مورچهاى. (آ)(5) و نه خوردتر. (بو)- و نه خردتر. (آ)- و نه كوچكتر.(صو)(6) نامه است پيدا- يعنى لوح محفوظ- (بو)