در پرتو لطف و مهر او، در آستانه آخرين بوستان قرآن ايستاده ايم، و بر آن هستيم تا به شناسنامه اش بنگريم:
نام اين سوره
نام اين سوره را «ناس» خوانده اند.در اين سوره فروفرستنده قرآن روى سخن را به بنده محبوب بارگاه اش مى كند و به او فرمان مى دهد كه از شرّ وسوسه گر نهانى، به پروردگار مردم پناه برد. نام اين سوره از همان آيه نخست اقتباس شده است.
2 - فرودگاه آن
اين سوره بسان سوره پيش، در مدينه بر جان نازنين پيامبرِ دانش و آزادى فرود آمده ست. اين دو سوره را «معوّذ تين» نيز خوانده اند، چرا كه در آغازِ هر دو، به پيامبر و مردم خداجو فرمان داده مى شود كه از شرور و فتنه هاى حسودان و افسونگران به خدا پناه برند.اين سوره پس از سوره «فلق» و پيش از «اخلاص» فرود آمده است.
3 - شمار آيه ها و واژه هاى آن
اين سوره داراى 6 آيه است؛ و نيز از 20 واژه و 80 حرف شكل گرفته است.
4 - پاداش تلاوت آن
از حضرت باقر آورده اند كه در مورد فضيلت و پاداش تلاوت اين سوره فرمود: پيامبر گرامى سخت بيمار شد. دو فرشته گرانقدر، جبرئيل و ميكائيل به عيادت آن حضرت آمدند. يكى از آن دو كنار سر او نشست و ديگرى كنار پاى آن بزرگوار. جبرئيل سوره «فلق» را خواند و به وسيله آن پيامبر را در پناه پديدآورنده هستى قرار داد، و ميكائيل نيز با تلاوت سوره ناس چنين كرد.(371)در روايت ديگرى آورده اند كه آن بزرگوار از درد بيمارى ناله و دادخواهى مى كرد كه فرشته وحى آمد و به وسيله سه سوره «فلق»، «ناس» و «اخلاص» همه شرور و ناراحتى ها را از آن حضرت دور ساخت و او را در پناه خدا قرار داد و گفت: موجودات پليد و شرور را به نام خدا از وجود گرانمايه ات دور مى سازم و از دردى كه تو را بيازارد از بارگاه او برايت سلامتى و شفا مى خواهم، بگير آن را كه گوارايت باد. آن گاه به تلاوت اين سوره پرداخت كه: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ،قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ، مَلِكِ النَّاسِ، إِلهِ النَّاسِ...
5 - دورنمايى از اين سوره
مفاهيم اين سوره چيزى شبيه به محتواى سوره پيش است، چرا كه در هر دو، پيامبر گرامى به عنوان الگو و سرمشق و نمونه پرجاذبه پروا و ايمان و سمبل اخلاص و راستى و بزرگ پرچمدار آزادى و آزادگى و رعايت حرمت و حقوق انسان و احياگر كرامت او، فرمان مى يابد تا از همه شرور و فتنه هاى زيانبار و آفت ها به خدا پناه برد و به امت خويش با گفتار و عمل بياموزد كه انسان به هر اندازه از نظر موقعيت علمى و اخلاقى پر فراز باشد و در اوجى باشد كه خدا او را نمونه اخلاق و معنويت و مدارا و نرمخويى و بشردوستى و خداپرستى وصف كند، باز هم بايد هماره به او پناه برد، تا انسان هاى آگاه و كمال طلب بياموزند كه در زندگى چقدر آسب پذيرنددريابند كه هماره در خطر تيرگى ها و تاريكى ها،در خطر شرارت افسونگران رنگارنگ،در خطر مشاوران و اطرافيان تاريك انديش و حسود،در خطر شرارت حسودان و بدانديشان،در خطر گمراهگرى چاپلوسان و متملقان و بت سازان،در خطر وسوسه گران آشكار و نهان از هر گروه و قماشى هستند و جز با ايمان و راستى و درستى و رعايت حقوق خدا و بندگانش و جز با محاسبه از نفس و محاسبه پذيرى از ديگران و پناه بردن به ذات بى همتاى او، افق تيره و تار است و راه نجاتى نيست.
لطفا منتظر باشید ...
