عيسي بن مريم گفت : خداوندا، پروردگارا! مائده اي از آسمان بر ما فرو فرست كه براي نسل كنوني و آيندگان ما عيد و نشانه اي از تو باشد و ما را روزي ده ، كه تو بهترين روزي دهندگاني .
نكته ها:
معمولا دعاهاي قرآن با اسم ((رب ّ)) آغاز مي شود، ولي در اين آيه با دو كلمه ي ((الّلهم ربّنا)) آمده است . شايد به خاطر اهميّت اين حادثه و پيامدهاي آن باشد.
پيام ها:
1- توسّل به اولياي خداوند براي قضاي حوائج ، جايز است . (قال الحواريّون يا عيسي .... قال عيسي ابن مريم اللّهم ....)2- براي پيامبران ، مردم تاريخ و نسل ها مطرح اند. (لاوّلنا و آخرنا)3- از نشانه هاي الهي ، بايد براي هميشه درس گرفت . (و آيه منك )4- عيد وجشن مذهبي از نظر قرآن كار صحيحي است . (تكون لنا عيدا لاوّلنا و آخرنا) (ميلاد اولياي خدا وبعثت پيامبر، كمتر از نزول مائده آسماني نيست )5- حضرت عيسي ، در دعا به جاي مسأله ي خوردن ، به الهي بودن مائده توجّه مي كند. (آيه منك )6- تعبيرات موهن ديگران را به صورت اصلاح شده نقل كنيم . (سؤال آنان چنين بود كه (هل يستطيع ربّك )? ولي در دعا حضرت عيسي (ع)قاطعانه و براي هدفي والاتر مائده خواست و آنچه را نشانه ي شك و وهن بود، حذف كرد).7- در دعا، خدا را با ادب كامل و با صفت مناسب با خواسته ، صدا بزنيم . ابتداي آيه ((الّلهم ربّنا)) و آخر آيه ((خير الرّازقين ))8- به درخواست هاي مادي جهت معنوي دهيم . (حواريّون اوّلين هدف خود را خوردن و سپس اطمينان داشتن (نأكل منها و تطمئن ) بيان كردند، ولي حضرت عيسي ابتدا برجا گذاشتن نشانه سرور براي تاريخ (عيدا لاوّلنا و آخرنا) سپس نشانه قدرت خداوند (وآيه منك )و در مرحله سوّم مسئله رزق را مطرح فرمود(وارزقنا و انت خير الرّازقين ) و بدين گونه به همه فهماند كه مسائل معنوي و اجتماعي بر مسائل گروهي و اقتصادي مقدّم است .9- به خدا توجّه كنيم و به سراغ ديگران نرويم . (و انت خير الرّازقين )