لطفا منتظر باشید ...
آيه: 33 إِنَّمَا جَزَاء الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الأَرْضِ فَسَادًا أَن يُقَتَّلُواْ أَوْ يُصَلَّبُواْ أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُم مِّنْ خِلافٍ أَوْ يُنفَوْاْ مِنَ الأَرْضِ ذَلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيَا وَلَهُ مْ فِي الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ
ترجمه:
همانا كيفر آنان كه با خداوند و پيامبرش به محاربه برمي خيزند و (با سلاح و تهديد و غارت ) در زمين به فساد مي كوشند، آن است كه كشته شوند، يا به دار آويخته شوند، يا دست و پايشان بطور مخالف بريده شود يا آنكه از سرزمين (خودشان ) تبعيد شوند. اين كيفر ذلت بار دنيوي آنان است و در آخرت برايشان عذابي عظيم است .نكته ها:
در شأن نزول آيه آمده است كه جمعي از مشركان مكّه به مدينه آمده ، مسلمان شدند. ولي چون بيمار بودند به فرمان پيامبر اكرم (ص ) به منطقه ي خوش آب و هوايي در بيرون مدينه رفته و اجازه يافتند از شير شترهاي زكات بهره ببرند. امّا چون سالم شدند، چوپان هاي مسلمان را گرفته ، دست و پايشان را بريدند و چشمانشان را كور كرده ، شتران را به غارت بردند و از اسلام هم دست كشيدند. رسول خدا(ص )دستور داد آنان را دستگير كنند و همان كاري را كه با چوپانان كرده بودند، بر سر خودشان آوردند. آيه ي فوق نازل شد.كيفرهايي كه در آيه آمده ، ((حق ّاللّله )) است و از جانب حكومت يا مردم قابل عفو و تبديل نيست . (79) ودر تفسير الميزان آمده است كه انتخاب يكي از چهار كيفر، با امام مسلمين است و اگر اولياي مقتول هم عفو كنند، بايد يكي از كيفرها اجرا شود.كلمه ي ((جزاء)) به معناي كيفر وپاداش كافي است يعني حدود و مجازات هاي چهارگانه براي مجرم عادلانه وكافي است . (80) .براي اصلاح جامعه ، هم موعظه و ارشاد لازم است ، هم شمشير و برخورد قاطع و انقلابي .(آيه ي قبل ، پيام وهشدار به قاتل بود، واين آيه عقوبت افراد محارب ومفسد را بيان مي كند) عقوبت بايد همراه با عدالت باشد. چون فسادها و خصوصيّات مفسدان متفاوت است ، كيفرها هم يكسان نيست . مثلا اگر فساد، فجيعانه بود، كيفرش قتل است ولي اگر سطحي بود، كيفر آن تبعيد است . اين معنا از روايات فهميده مي شود، از جمله آنكه : كيفر قتل ، اعدام است ، كيفر ارعاب ، تبعيد است ، كيفر راهزني و سرقت ، قطع دست و پا است و كيفر قتل و راهزني وسرقت مسلحانه ، قطع دست و پا و به دار آويختن است . (81) .اجراي احكام و حدود الهي ، در سايه ي برپايي نظام و حكومت اسلامي ميسّر است ، پس دين از سياست جدا نيست .آنان كه بر امام و رهبر مسلمين يا حكومت اسلامي خروج كنند، مشمول ((يحاربون اللّه )) مي شوند. (82) .طبق آيه 279 سوره ي بقره ، رباخوار، ((محارب )) خدا و پيامبر است ، (فأذنوا بحرب من اللّه و رسوله ) چون امنيّت اقتصادي را به هم مي زند. همچنين در روايات ، توهين به مسلمان ، محاربه ي با خدا به حساب آمده است : ((من أهان لي وليا فقد بارزني بالمحاربه)). (83) .پيام ها:
1- وظيفه ي نظام و حكومت ، حفظ امنيّت شهرها، روستاها، جاده ها و برخورد با متخلّفان است . (انّما جزاء ...)2- جنگ با خلق خدا، جنگ با خداست وآنكه با مردم طرف شود، گويا با خداوند طرف است . (يحاربون اللّه )3- نافرماني از دستورات پيامبر و مبارزه با آنها، جنگ با خداوند است . (يحاربون اللّه و رسوله )4- براي آنان كه امنيّت جامعه را بر هم مي زنند، چند نوع كيفر مقرر شده است : اعدام ، تبعيد، قطع دست و پا، به دار آويختن . (يقتّلوا او يصلّبوا...)5- عقوبت سخت براي ستم پيشگان است ، نه آنان كه به ندرت مرتكب مي شوند. (يحاربون ، يسعون ) (فعل مضارع، نشان استمرار كار است )6- مخالفان ولايت رسول اللّه كه قصد براندازي دارند و با نظام الهي در جنگند، بايد به سخت ترين كيفر مجازات شوند.(يحاربون الله و رسوله ... ان يقتّلوا)79-تفسير اطيب البيان
80-تفسير راهنما
81-تفسير صافي
82-تفسير في ظلال القرآن
83-بحار، ج 4، ص 65
