آيه: 37 يُرِيدُونَ أَن يَخْرُجُواْ مِنَ النَّارِ وَمَا هُم بِخَارِجِينَ مِنْهَا وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّقِيمٌ
ترجمه:
آنان مي خواهند از آتش دوزخ بيرون آيند در حالي كه از آن بيرون آمدني نيستند و برايشان عذابي دائم و پايدار است .نكته ها:
همه ي راه هاي نجات در قيامت بسته است ، كافران نه از رحمت الهي بهره مند مي شوند، چون مخصوص اهل تقواست . (رحمتي وسعت كل ّ شي ء فساكتبها للّذين يتّقون ) (88) ، و نه از شفاعت كامي مي گيرند، چون شفاعت مخصوص كساني است كه خداوند از آنان راضي باشد. (لا تنفع الشفاعه الاّ من اذن له الرّحمن و رضي له قولا) (89) ، به علاوه از مرگ خبري نيست ، زيرا پيوسته در آتشند و درخواست مرگشان پذيرفته نيست . (نادوا يا مالك ليقض علينا ربّك قال انّكم ماكثون ) (90) .پيام ها:
1- كارآيي اموال ، تنها در دنياست و در آخرت ، ثروت بي ثمر است . (ما تقبّل ...)2- روز قيامت در دستگاه عدل الهي ، فديه پذيرفته نمي شود. (ليفتدوا... ما تقبّل )3- عامل اصلي سعادت ، در درون انسان است (ايمان ، تقوا وجهاد)، نه در بيرون (مال و ثروت ). (لهم ما في الارض جميعا... ما تقبّل منهم )4- عذاب كافران ، نه با فديه دفع مي شود، نه با گذشت زمان قطع مي گردد. (و ما هم بخارجين )5- كسي كه در دنيا با آن همه برهان و ارشاد، ازظلمت هاي شرك و جهل بيرون نيايد، در آخرت هم از دوزخ بيرون نخواهد آمد. (لهم عذاب مقيم )88-اعراف ، 156
89-طه ، 109
90-زخرف ، 77