لطفا منتظر باشید ...
آيه: 39 فَمَن تَابَ مِن بَعْدِ ظُلْمِهِ وَأَصْلَحَ فَإِنَّ اللّهَ يَتُوبُ عَلَيْهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
ترجمه:
پس هركه بعد از ظلمش توبه كند و (كارهاي فاسد خويش را) اصلاح نمايد، قطعا خداوند توبه او را مي پذيرد، همانا خداوند، آمرزنده ي مهربان است .نكته ها:
در اسلام ، مجازات در كنار ارشاد و تربيت و رحمت است . در آيه ي قبل ، كيفر سارق بيان شد، اينجا دعوت به توبه به درگاه خداي غفور و اصلاح بدي هاست كه سبب مي شود تا خداوند لطفش را به بنده باز گرداند.اگر سارق پيش از دستگيري توبه كند و مال را پس دهد، هم در دنيا بخشيده مي شود و هم در آخرت ، (95) ولي پس از دستگيرشدن ، حد اجرا مي شود ونقش توبه تنها براي قيامت است .در حديث آمده است : سارقي كه دستش قطع شده بود، از پيامبراكرم (ص ) پرسيد: آيا براي من راه توبه باز است ? فرمود: آري ! تو امروز (كه حدّ بر تو جاري شد،) مثل همان روزي كه از مادر متولّد شدي هستي . (96) .پيام ها:
1- براي انسان خطاكار، هميشه راه بازگشت و اصلاح ، باز است . (فمن تاب )2- توبه ، تنها يك ندامت دروني نيست ، بلكه بايد همراه با جبران مفاسد گذشته باشد. (واصلح )3- اگر انسان توبه كند، خداوند هم توبه او را مي پذيرد. (يتوب عليه )4- سرقت ، ظلم به خود و جامعه و تجاوز به امنيّت جامعه است . (بعد ظلمه )5- مجرمان را بايد به راه خدا دعوت و اميدوار كرد. (فان ّاللّله يتوب ، غفور، رحيم )95-كافي ، ج 7، ص 250
96-تفسير الميزان
