لطفا منتظر باشید ...
آيه: 54 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَلاَ يَخَافُونَ لَوْمَةَ لآئِمٍ ذ َلِكَ فَضْلُ اللّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاء وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ
ترجمه:
اي كساني كه ايمان آورده ايد! هر كس از شما كه از دين خود برگردد (به خدا ضرري نمي زند، چون ) خداوند در آينده قومي را خواهد آورد كه آنان را دوست دارد و آنان نيز خدا را دوست دارند. آنان نسبت به مؤمنان نرم و فروتن و در برابر كافران سرسخت و قاطعند، در راه خدا جهاد مي كنند و از ملامت هيچ ملامت كننده اي نمي هراسند. اين فضل خداست كه به هر كه بخواهد (وشايسته ببيند) مي دهد و خداوند وسعت بخش بسيار داناست .نكته ها:
در روايت است : چون اين آيه نازل شد، پيامبر اكرم (ص ) دست به شانه سلمان فارسي زد و فرمود: هموطنان تو مصداق اين آيه اند (115) .در آيات قبل ، خطر سلطه كفار و منافقان مطرح بود، اينجا سخن از ارتداد است . شايد اشاره به اين باشد كه نفاق و دوستي و رابطه با كفّار و پذيرش سلطه آنان ، به ارتداد مي انجامد.امام باقر(ع)درباره ي ((يحبّهم و يحبّونه )) فرمود: مراد علي ّ (ع)و شيعيان اويند. (116) .در روايات شيعه و سنّي آمده است كه پيامبر اسلام (ص ) در جنگ خيبر، پس از ناكامي فرماندهان در فتح قلعه هاي دشمن فرمود: به خدا سوگند فردا پرچم را به دست كسي مي دهم كه خدا و رسول او را دوست دارند، او هم ، خدا و رسول را دوست دارد و پيروزي را به ارمغان مي آورد. آنگاه پرچم را به دست علي (ع)داد. (117) .پيام ها:
1- مؤمن بايد به فكر عاقبت خود باشد، چه بسا مؤمناني كه مرتدّ شوند. (يا ايها الّذين آمنوا من يرتدّ)2- رهبر روشن ضمير، بايد احتمال ارتداد و برگشت پيروان خود را بدهد. (من يرتدّ منكم )3- كفر يا ارتداد گروهي از مؤمنان ، ضربه به راه خدا نمي زند. (فسوف يأتي اللّه ...)4- ارتداد، ثمره ي نداشتن معرفت و محبّت نسبت به دين و خداست . (يأتي اللّه بقوم يحبّهم و يحبّونه )5- خداوند، نيازي به ايمان ما ندارد. (فسوف يأتي اللّه )6- در راه ايمان و شكستن سنّت ها و عادات جاهلي نبايد از سرزنش ها و هوچي گري ها و تبليغات سوء دشمن ترسي داشت و تسليم جوّ و محيط شد. (لا يخافون لومه لائم )7- رفتار مسلمان ، نرمش با برادران ديني و سرسختي در برابر دشمن است و هيچ يك از خشونت و نرمش ، مطلق نيست . (اذلّه علي المؤمنين أعزّه علي الكافرين )8- فضل خدا تنها مال و مقام نيست ، محبّت خدا و جهاد در راه او و قاطعيّت در دين هم از مظاهر لطف و فضل الهي است . (ذلك فضل الله ) 9- دوستي متقابل ميان بنده و خدا، از كمالات بشر است . (يحبّهم و يحبّونه )10- با نويد جايگزيني ديگران ، جلو يأس و ترس را بگيريد. (من يرتدّ... فسوف يأتي ... و لايخافون )11- مؤمن واقعي كسي است كه هم عاشق و هم محبوب خدا باشد. (يحبّهم و يحبّونه )12- كسي كه ايمان واقعي دارد، هرگز در برابر كافران احساس حقارت نمي كند. (اعزّه علي الكافرين )13- دلي كه از محبّت خدا خالي شد بيمار و وابسته به كفّار مي شود، ولي دلي كه از مهر خدا پر است هرگز وابسته نمي شود. (في قلوبهم مرض يسارعون فيهم ... يحبّهم و يحبّونه ... اعزّه علي الكفارين )14- اسلام رو به گسترش است ، تنها به ريزش ها نگاه نكنيم به رويش ها نيز نگاه كنيم . (من يرتدّ... يأتي الله ) 15- پرچم اسلام را در آينده كساني بدست خواهند گرفت كه عاشق خدا و مجاهد و با صلابت باشند. (يأتي الله بقوم يحبّهم و يحبّونه ... اعزّه علي الكافرين يجاهدون في سبيل اللّه )16- جنگ رواني ، در مؤمنين واقعي اثري ندارد. (لا يخافون لومه لائم )17- فضل خداوند، محدود نيست وبه هركس به قدر لياقتش عالمانه عطا مي كند. (والله واسع عليم )18- اگر خداوند به شخصي لطفي كرد، آگاهانه است . (واسع عليم )115-تفسير نورالثقلين
116-تفسير فرات كوفي ، ص 123
117-احقاق الحق ّ، ج 3، ص 200
