آيه: 71 وَحَسِبُواْ أَلاَّ تَكُونَ فِتْنَةٌ فَعَمُواْ وَصَمُّواْ ثُمَّ تَابَ اللّهُ عَلَيْهِمْ ثُمَّ عَمُواْ وَصَمُّواْ كَثِيرٌ مِّنْهُمْ وَاللّهُ بَصِيرٌ بِمَا يَعْمَلُونَ - تفسیر نور سوره المائدة نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر نور سوره المائدة - نسخه متنی

محسن قرائتی‏

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

آيه: 71 وَحَسِبُواْ أَلاَّ تَكُونَ فِتْنَةٌ فَعَمُواْ وَصَمُّواْ ثُمَّ تَابَ اللّهُ عَلَيْهِمْ ثُمَّ عَمُواْ وَصَمُّواْ كَثِيرٌ مِّنْهُمْ وَاللّهُ بَصِيرٌ بِمَا يَعْمَلُونَ

ترجمه:

(يهوديان چون خود را برتر از مردم و اولياي خدا مي پنداشتند) گمان كردند كيفر و آزمايشي (برايشان ) نخواهد بود، پس (از ديدن حقايق ) كور و (از شنيدن حقايق ) كر شدند. سپس خداوند (لطف خويش را بر آنان باز گرداند و) توبه شان را پذيرفت . دگر بار بسياري از آنان (از ديدن و شنيدن آيات الهي ) كور و كر شدند و خداوند به آنچه مي كنند، بيناست .

نكته ها:

((فتنه)) در آيه ، يا به معناي آزمون و يا به معناي عذاب است .

بني اسرائيل مي پنداشتند آزمايش ها يا قهر و عذاب الهي ، مربوط به دوران حضرت موسي (ع) بوده و شامل آنان نمي شود. از اين رو سرگرم زندگي مادّي ، رفاه طلبي و بي تفاوتي نسبت به آيات الهي شدند.

امام صادق (ع) درباره ي ((وحسبوا ان لا تكون فتنه)) فرمود: مقصود زماني است كه پيامبر در بين آنان نبود، ((فعموا و صمّوا)) زماني است كه پيامبر از دنيا رفت ، ((ثم ّ تاب اللّه )) زماني است كه اميرالمؤمنين (ع)به خلافت رسيد و ((ثم ّ عموا و صمّوا)) تا روز قيامت است . (150) .

پيام ها:

1- آزمايش الهي عمومي است ، هرگز از فتنه ها غافل نشويم . (حسبوا ألاّتكون فتنه)

2- عقائد نبايد بر اساس حدس و گمان باشد. (حسبوا...)

3- براي مدّتي در خط مستقيم بودن مهم نيست ، مهم حسن عاقبت است . (ثم ّ تاب الله عليهم ثم ّ عموا وصمّوا) ((ث م ّ عموا)) نشان آن است كه بني اسرائيل بعد از بازگشت لطف خداوند، تا مدّتي در خط صحيح بودند، ولي دوباره منحرف شدند.

4- غرور و خودبرتربيني و گمان و وهم ، انسان را كور و كر و از شناخت صحيح ، محروم مي سازد. (و حسبوا... فعموا و صمّوا)

5- كسي توقّع نداشته باشد كه بي امتحان ، به جايي برسد. (حسبوا ألا تكون فتنه)

6- لطف الهي تا حدّي است كه حتّي بدون عذرخواهي انسان ، به سوي او سرازير مي شود. (فعموا و صمّوا ثم ّ تاب اللّه )

7- خداوند مهربان است ، ولي انسان ها لجوج اند. (تاب اللّه عليهم ثم عموا)

8- كثرت رهرو نشانه حقّانيّت راه نيست . (ثم عموا و صمّوا كثير منهم )

9- ايمان به نظارت خداوند در زندگي انسان نقش مهمي دارد. (والله بصير)


150-كافي ، ج 8، ص 200

/ 121