لطفا منتظر باشید ...
آيه: 1 الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَنزَلَ عَلَى عَبْدِهِ الْكِتَابَ وَلَمْ يَجْعَل لَّهُ عِوَجَا
ترجمه:
ستايش مخصوص خدايي است كه كتاب (آسماني قرآن را) بر بنده ي خود نازل كرد و براي آن هيچ گونه انحرافي قرار نداد.توضيح
سيماي سوره ي كهف اين سوره ، يكصد وده آيه دارد، و جز آيه ي 28، همه ي آن در مكّه نازل شده است . در اين سوره از داستان اصحاب كهف و داستان موسي و خضر و داستان ذوالقرنين (221) و مسائل مبداء و معاد بحث شده است .مشركان قريش افرادي را از مكّه به مدينه فرستادند تا ماجراي بعثت حضرت محمّد (ص ) و نشانه ي صداقت او را از علماي يهود بپرسند. علماي يهود به فرستادگان مشركان گفتند: از او سه چيز سؤال كنيد; اگر دو چيز را جواب داد و يكي را بي پاسخ گذاشت ، او صادق است . درباره ي اصحاب كهف ، ذوالقرنين و روح بپرسيد. اگر از اصحاب كهف و ذوالقرنين جواب داد، ولي از روح جواب نداد، او پيامبر است . (222) در فضيلت اين سوره و آثار تلاوت آن ، احاديث بسياري است كه به چند نمونه آن اشاره مي شود: هركه اين سوره را بخواند از فتنه ي دجّال بيمه است .تلاوت آن در شب جمعه ، سبب آمرزش گناهان تا جمعه ي ديگر و سه روز بعد از آن مي شود. تلاوت آيه ي آخر آن سبب بيدار شدن در هر ساعتي از شب كه بخواهيد مي گردد. تلاوت اين سوره مانع از عذاب دوزخ و مانع ورود شيطان به خانه اي است كه در آن شب ، اين سوره خوانده شده است .به هر حال خواندن و تلاوت همراه با فهميدن و عمل كردن ، رمز رسيدن به بركات قرآن است .221-اين سه داستان فقط در اين سوره بيان شده است
222-تفسير درّالمنثور
