آيه: 17 وَتَرَى الشَّمْسَ إِذَا طَلَعَت تَّزَاوَرُ عَن كَهْفِهِمْ ذَاتَ الْيَمِينِ وَإِذَا غَرَبَت تَّقْرِضُهُمْ ذَاتَ الشِّمَالِ وَهُمْ فِي فَجْوَةٍ مِّنْهُ ذَلِكَ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ مَن يَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِي وَمَن يُضْلِلْ فَلَن تَجِدَ لَهُ وَلِ يًّا مُّرْشِدًا - تفسیر نور سوره الکهف نسخه متنی

آيه: 17 وَتَرَى الشَّمْسَ إِذَا طَلَعَت تَّزَاوَرُ عَن كَهْفِهِمْ ذَاتَ الْيَمِينِ وَإِذَا غَرَبَت تَّقْرِضُهُمْ ذَاتَ الشِّمَالِ وَهُمْ فِي فَجْوَةٍ مِّنْهُ ذَلِكَ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ مَن يَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِي وَمَن يُضْلِلْ فَلَن تَجِدَ لَهُ وَلِ يًّا مُّرْشِدًا

ترجمه:

و (اگر آنجا بودي ) خورشيد را مي ديدي كه هنگام طلوع، به سمت راست آنان متمايل مي شود وچون غروب كند، ايشان را وامي گذارد وبه چپ متمايل مي گردد و آنان در محلّي وسيع از آن غار قرار داشتند. اين از آيات و نشانه هاي خداست . هر كس را خدا هدايت كند، او هدايت يافته ي واقعي است و هر كه را به بيراهه واگذارد وگمراه كند، هرگز براي او ياوري راهنما نخواهي يافت .

نکته ها

غار اصحاب كهف ، از نظر جغرافيايي نه رو به شرق بود، نه غرب ، بلكه در شمال شرقي بود كه هيچگاه نور خورشيد تا عمق غار نمي تابيد.

در مورد مكان غار اختلاف است ; بعضي مي گويند در كوههاي اطراف دمشق بوده كه به غار اصحاب كهف مشهور است . برخي هم آن را در اطراف شهر عمان پايتخت اردن مي دانند كه تعدادي قبر در آنجاست ونقش يك سگ نيز بر ديوار آن است ، وبالاي غار، صومعه اي قديمي است ومسلمانان نيز مسجدي ساخته اند. (238)

به هر حال ويژگي هاي غار، نمونه اي از رحمت الهي است كه در آيه قبل به آن وعده داده شده بود.

پيام ها:

1- هميشه حفاظت الهي به صورت معجزه نيست ، گاهي هم عوامل طبيعي ابزار و زمينه ي حفاظت است ، آنگونه كه در حفاظت اصحاب كهف بود. (تري الشمس ...) (نتابيدن مستقيم خورشيد و وجود نسيم و وسعت مكان غار، از عوامل طبيعي براي سلامت اصحاب كهف بود.)

2- توفيق ايمان ، رها كردن قوم مشرك و پناهندگي به غاري با آن خصوصيات ، جز با اراده و هدايت الهي نمي شود. (ذلك من آيات اللّه )

238-تفسير فرقان