لطفا منتظر باشید ...
آيه: 47 وَيَوْمَ نُسَيِّرُ الْجِبَالَ وَتَرَى الْأَرْضَ بَارِزَةً وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا
ترجمه:
و(ياد كن ) روزي كه كوهها را به حركت درآوريم وزمين را آشكار (صاف وهموار) مي بيني در حالي كه همگان را برانگيخته يم ، پس هيچ يك از آنان را فروگذار نمي كنيم .نکته ها
قرآن وضعيّت كوهها را در آستانه ي برپايي رستاخيز، به صورت هاي گوناگوني بيان كرده است ، از قبيل : 1- زلزله و لرزش زمين وكوهها. (ترجف الارض والجبال ) (263) 2- حركت و جابجايي . (نسيّر الجبال )3- تكّه تكّه شدن وبه صورت ريگ درآمدن . (بسّت الجبال بسّا فكانت هباء منبثا) (264)پيام ها:
1- براي دل نبستن به زندگي دنيا، يادآوري قيامت لازم است . (ويوم ...)2- كارهاي نيك ، در جاهاي بسيار بكار مي آيد، از جمله در قيامت كه كوهها نيز به حركت درآيند. (و يوم نسيّر الجبال ) (265) 3- در سرزمين قيامت و عرصات محشر، هيچ پستي وبلندي وجود ندارد. (تري الارض بارزه)4- حشر و رستاخيز، حتمي است . (حشرنا) (فعل ماضي ، براي آينده آمده است )5- قيامت براي همه است و هيچ استثنايي در كار نيست . (فلم نغادر منهم احدا)263-مزّمل ، 14
264-واقعه ، 5 6
265-با استفاده از كلمه ي ((واو)) و ((يوم )) كه مفهوم ظرفيّت را در ارتباط با آيه ي قبل مي رساند
