تفسیر نور سوره شعراء نسخه متنی

10- سير شدن و سيراب شدن انسان، كار خداست. آب و نان وسيله است. يُطعِمنى و يَسقين

11- توجّه به نعمت هاى معنوى، بر توجّه به نعمت هاى مادّى مقدّم است.

ابتدا فرمود: فهو يَهدين...، آنگاه فرمود: يُطعِمنى و يَسقين...

12- در پيدايش بيمارى، خود ما مقصّريم. مَرِضتُ و نفرمود: اءمرَضَنى

13- شفا از خداست. دارو وسيله است وتاءثير آن نيز به اراده اوست. فهو يَشفين

14- شفاى روح و شفاى جسم در كنار هم لازم است. فهو يهدين فهو يَشفين

15- در سخن و خطابه، آهنگين بودن كلمات يك ارزش است. يَهدين يَسقين يَشفين يُحيين

16- در جهان بينى الهى، مرگ پايان كار نيست، يكى از مراحل زندگى است. يُميتنى ثم يُحيين

17- همه كاره ى هستى خداست. (توحيد افعالى) يَهدين يَسقين يَشفين يُحيين

18- مرگ نيز نعمت است. والّذى يُميتنى... مرگ در رديف نعمت ها آمده است.

19- هر كجا زمينه شرك وجود دارد، شرك زدايى لازم است. (در نعمت هدايت، اطعام و شفا، سه بار كلمه ى هو به كار رفته است، ولى در خلقت و مرگ و حيات، اين كلمه به كار نرفته، شايد به اين خاطر كه خلقت و مرگ را همه به خدا نسبت مىدهند و جاى شرك نيست، ولى ارشاد و اطعام و شفا به مردم، دارو، پزشك و غذا نسبت داده مىشود. لذا قرآن براى زنده نگاه داشتن روحيّه توحيد، كلمه ى هو را بكار برد، يعنى همه ى كارها بدست اوست).