خاك آستان
مرحوم محدث بيرجندى علامه حاج شيخ محمدباقر بن محمدحسن قائنى در كتاب كبريت احمر فرمود:در سفريكه مشرف شدم بزيارت حضرت رضا عليه السلام پاى احقر چند شبانه روز چنان بشدت درد گرفت كه خواب را از من گرفته بود و از شدت درد، بدن اين ضعيف مرتعش مىشد (مى لرزيد) و اين درد و حال خود را از كسان خود پنهان مىداشتم كه اسباب ناراحتى آنها نشود و بر آن صبر مىكردم با آنكه طاقت صبر نداشتم.روزى به حضرت ثامن الائمه عليه السلام عرضكردم و عرضحال كردم و از خاك روى سنگهاى روضه عرش درجه گرفتم و برپاى خود و مواضع درد ماليدم فورا درد زائل گرديد و استراحت يافتم و الحمدلله بعد هم عود نكرد و اين معجزه باهره را خود مشاهده كردم از بركت آن حرم مطهر.(77)
هست دعا در حرمش مستجاب
هركه زند بوسه بدرگاه او
ضامن آهوش از آن خوانده اند
زانكه پناه همه شاه و گداست
بهر مريضان همه دارالشفاست
شافعش از مهر بروز جزاست
زانكه پناه همه شاه و گداست
زانكه پناه همه شاه و گداست