نظر ششم كه نظرى درست است! - زندگی سیاسی امام هشتمین (ع) نسخه متنی

نظر ششم كه نظرى درست است!

طبق اين نظر امام (ع) بدون شك مسموم گرديد. كسانى
كه بر اين عقيده اند گروه بزرگى را تشكيل مى دهند كه ابن جوزى نيز
بدان ها اشاره كرده است.

شيعيان به طور كلى اين نظر را تأييد كرده اند مگر
مرحوم اربلى در كشف الغمه كه خود را هم عقيده با ابن طاووس و شيخ
مفيد دانسته است. ولى ظاهر امر چنين است كه شيخ مفيد نيز قايل به
مسموميّت امام بوده، چه نوشته است: آن دو ـ يعنى مأمون و رضا ـ با
همديگر انگورى را تناول كردند سپس امام (ع) بيمار شد و مأمون نيز
خود را به بيمارى زد!! ...

يكى از امورى كه بهترين دليل بر شهادت امام (ع)
به شما مى رود اتّفاق شيعه بر اين مطلب است. چه آنان بهتر و عميق
تر به احوال امامان خود مى پرداختند و دليلى هم براى تحريف يا
كتمان حقايق در اين زمينه نداشتند.

از اهل سنت و ديگران نيز گروه بسيارى از
دانشمندان و مورّخان هستند كه منكر مرگ طبيعى امام (ع) بوده و يا
حداقل مسموميّت وى را قولى مرحّج دانسته اند. مانند: اين افراد:

ـ ابن حجر در صواعق/ ص122 .

ـ ابن صباغ مالكى در فصول المهمه/ ص250.

ـ مسعودى در اثبات الوصيه/ ص 208، التنبيه و
الاشراف/ ص 203، مروج الذهب/3/ ص 417.

ـ قلقشندى در مآثرالانافة فى معالم الخلافه/1/ ص
211.

ـ قندوزى حنفى در ينابيع الموده/ص 263 و 385.

ـ جرجى زيدان در تاريخ تمدّن اسلامى/2/ بخش
4/ص440، ودر صفحه آخر از اين كتاب امين و مأمون.

ـ ابوبكر خوارزمى در رساله خود.

ـ احمد شبلى در تاريخ اسلامى و تمدن اسلامى/3/ ص
107.

ـ ابوالفرج اصفهانى در مقاتل الطالبيين.

ـ ابوزكريا موصلى در تاريخ موصل 171/352.

ـ ابن طباطبا درالآداب السلطانيه/ ص 218.

ـ شبلنجى در نورالابصار/ ص 176 و 177 چاپ سال
1948

ـ سمعانى در انسابش/6/ ص 139.

ـ در سنن ابن ماجه به نقل تذهيب الكمال فى اسماء
الرجال/ ص 278.

ـ عارف تامر در الامامة فى اسلام/ص 125.

ـ دكتر كامل مصطفى شبلى در الصله بين التصوف و
التشيع/ص 226.

و بسيارى ديگر...