آیات قرآن و امی بودن پیامبر (ص) نسخه متنی

احاديث‏شيعه اين احتمال تاييد شده است هرچند خود اين حديثها معتبر شناخته نشده است و گفته شده ريشه اسرائيلى دارد (1) .

اين احتمال به‏ادله‏اى رد شده است (2) : يكى اينكه كلمه «ام القرى‏» اسم خاص نيست وبر مكه به عنوان يك صفت عام نه يك اسم خاص اطلاق شده است.ام القرى يعنى مركز قريه‏ها.هر نقطه‏اى كه مركز قريه‏هايى‏باشد ام القرى خوانده مى‏شود.از آيه ديگر از قرآن كه در سوره قصص آيه 59آمده است معلوم مى‏شود كه اين كلمه عنوان وصفى دارد نه اسمى: و ما كان ربك مهلك القرى حتى يبعث فى امها رسولا.

پروردگار تو چنين‏نيست كه مردم قريه‏هايى را هلاك كند مگر آنكه قبلا پيامبرى در مركزآن قريه‏ها بفرستد و حجت را بر آنها تمام كند.

معلوم‏مى‏شود در زبان قرآن هر نقطه‏اى كه مركز يك منطقه باشد ام القراى‏آن منطقه است (3) .

ديگر اينكه‏اين كلمه در قرآن به كسانى اطلاق شده است كه مكى نبوده‏اند.در سوره‏آل عمران آيه 20 مى‏فرمايد: و قل للذين اوتوا الكتاب و الاميين ء اسلمتم.

بگو به‏اهل كتاب و به اميين(اعراب غير يهودى و نصرانى)آيا تسليم خدا شديد؟ پس معلوم مى‏شود در عرف آن روز و در زمان قرآن به‏همه اعرابى كه پيرو يك كتاب آسمانى نبودند «اميين‏» گفته مى‏شده است.

بالاتر اينكه اين كلمه حتى به عوام يهود كه سواد ومعلوماتى نداشتند با اينكه

1.مجله آستان قدس، شماره

2. 2.همان ماخذ.

3.در يكى از رواياتى كه وارد شده كلمه «امى‏» منسوب‏به ام القرى يعنى مكه است، تاييد شده كه اين كلمه وصف عام است نه اسم خاص، زيرا مى‏گويد: «و انما سمى الامى‏لانه كان من اهل مكة و مكة من امهات القرى‏» يعنى پيغمبر از آن جهت‏«امى‏» خوانده شده است كه از اهل مكه است و مكه يكى از ام القرى‏هاست.