يهود در قرآن

نويسنده: بابالو

آياتى ازقرآن کريم براى شناخت بدذاتى يهود و بنى اسرائيل لجوج که به گذشته ننگين قوم شان چنين بيهوده افتخار مى کنند.

و قابل توجه کسانى که دل به دوستى آنها بسته اند و جاهلانه ديگران را نيز به اين کار ترغيب مى نمايند:

1ـ گمراه ترين مردمى که مورد لعنت و غضب خدا قرار گرفتند کدا مند؟ و بدترين پاداش آنها چه خواهد بود؟

ج ـ بگو، اى پيغمبر آيا شما را آگاه سازم که کدام قوم را نزد خداى (منتقم) بدترين پاداش ها است؟ کسانى را که خدا بر آ نها لعنت و غضب کرد و آنان را به ميمو ن و خوک تبديل نمود..... (سوره مائده،آيه 60)

2ـ خداوند درباره سنگدلى يهود چه مى فرمايد؟

ج ـ قلب هاى شما سخت شده مانند سنگ يا سخت تر از آن که از بعضى سنگ ها نهرها جارى شود و بعضى سنگ ها شکافته شود و از آن آب بيرون آيد و بعضى از ترس خدا فرود آيند... و خدا از آنچه مى کنيد آگاه است. (سوره بقره،آيه 74)

3ـ خداوند درباره تمايل نداشتن يهود به اسلام چه مى فرمايد؟

ج ـ آيا طمع داريد يهودى ها به دين شما بگروند؟ در حالى که بعضى از آنها کلام خدا را شنيده و بدلخواه خود تحريف مى کنند با آن که در کلا م خدا تعقل کرده و معنى آن را کاملاً دريافته اند. (سوره بقره،آيه 75)

4ـ يهود و منافقين براى مسلمانان چه آرزو مى کنند و از خوشحالى مسلمين چه حالى پيدا مى کنند؟

ج ـ اگر براى شما مسلمين خوشحالى پيش آيد از آن بدحال مى شوند ولى اگر حادثه ناگوارى پيش آيد به آن خوشحا ل مى شوند اما اگر شما صبر پيشه کنيد و پرهيزکار باشيد از مکر و عداوت آ نان به شما آسيبى نرسد که همانا خداوند بر آنچه مى کنند محيط و آگاه است. (سوره آل عمران،آيه 120)

5ـ دوستى با قومى که مورد غضب خدا قرار گرفته اند چگونه است؟ چرا؟

ج ـ اى اهل ايمان هرگز قومى را که خدا بر آ نان غضب کرده يار و دوستدار خود نگيريد که آ نها از عالم آخرت بکلى مأيوس اند چنان که کافران از اهل قبور نوميدند. (سوره ممتحنه،آ يه 13)

6ـ آيا آن کس که واقعاً مومن است هيچ وقت با دشمنان خدا و پيامبر دوستى مى کند؟ چرا؟

ج ـ هرگز مردمى که به خدا و قيامت ايمان آورده اند را نخواهى ديد که با د شمنان خدا و پيامبر دوستى کنند هر چند پدر يا فرزند و يا برادر و خويشانشان باشد چون خدا در قلب هاى آنان نور ايمان نگا شته و با روح قدسى تأييدشان کرده ..... و اينان حزب خدايند بدانيد حزب خدا رستگارند. (سوره مجادله،آيه 22)

7ـ خداوند نتيجه دوستى با کافران را چگونه بيان مى فرمايد؟

ج ـ هرگاه آنها بر شما تسلط يابند باز همان د شمن ديرينند هر چه بتوانند به دست و زبان بر دشمنى با شما مى کوشند و چقدر دوست مى دارند که شما کافر شويد. (سوره ممتحنه، آيه 2)

8ـ خداوند در قرآن چه کسانى را به درازگوش تشبيه کرده؟ چرا؟

ج ـ كسانى كه مكلف به تورات شدند ولى حق آن را ادا نكردند، مانند درازگوشى هستند كه كتابهايى حمل مى‏كند،[آن را بر دوش مى‏كشد اما چيزى از آن نمى‏فهمد]! گروهى كه آيات خدا راانكار كردند مثال بدى دارند، و خداوند قوم ستمگر را هدايت نمى‏كند! (سوره جمعه،آيه 5)

9ـ خداوند چرا مؤمنين را نهى مى کند که از غير مسلمانان دوست صميمى و همراز نگيريم؟

ج ـ اى اهل ايمان از غير هم دينان خود دوست صميمى همراز نگيريد چه آن که آنان که به غير دين اسلام هستند از خلل و فساد در کار شما ذره اى کوتاهى نکنند و مى خواهند شما در رنج و سختى باشيد دشمنى شما را بر زبان هم آ شکار مى سازند اما آنچه در دل پنهان ميکنند بيش از آن است که بر زبان آشکار مى کنند ما آيا ت خود را آشکارا گفتيم اگر عقل به کار بنديد. (سوره آل عمران،آيه 118)

10 ـ چه دلايلى بر اين که امت اسلام بهترين امت اند و اکثر غير مسلمانان فاسقند؟

ج ـ يکى اين که امر به معروف و نهى از منکر مى کنند ديگر اين که به خدا ايمان مى آورند( مسلمانان حقيقي) اگر اهل کتاب هم ايمان مى آورند براى شان چيزى بهتر از اين نبود اما بعضى مؤمنند و اکثرشان فاسق و بدکارند. (سوره آل عمران،آيه 110)

11ـ خداوند به مؤمنين در مقابل دشمنى اهل کتاب چگونه دلدارى و اميدوارى مى دهد؟

ج ـ هرگز آسيب زياد نمى توانند به شما برسانند مگر اين که اندکى شما را بيازارند و اگر به کارزار شما بيايند از جنگ خواهند گريخت و از اين پس هيچ وقت منصور نخواهند بود (آل عمران،آيه 111)

12ـ خداوند درباره بدبختى اهل کتاب چه مى فرمايد؟ و علت آن را چه چيز معرفى مى کند؟

ج- آنها محکوم به ذلت و خوارى هستند به هر جا متوسل شوند مگر اين که به دين خدا و عهد مسلمين در آيند و آنان پيوسته اسير بدبختى و ذلت شدند زيرا به آيات خدا کافر شده و پيغمبران حق را به ناحق کشتند که اين نافرمانى و ستمگرى کار هميشه آنها است (سوره آل عمران، آيه 112)

13ـ بنى اسرائيل چرا و به زبان کدام پيامبران مورد لعنت قرار گرفتند؟

ج- كافران بنى اسرائيل‏، بر زبان داوود و عيسى بن مريم‏، لعن [و نفرين‏] شدند! اين به خاطر آن بود كه گناه كردند، و تجاوز مى‏نمودند. آنها از اعمال زشتى كه انجام مى‏دادند، يكديگر را نهى نمى‏كردند؛ چه بدكارى انجام مى‏دادند! (سوره مائده،آيات 79ـ 78)

14ـ دشمن ترين مردم به مسلمانان چه کسانى هستند؟

و هر زمان آياتى را كه بر پيامبر [اسلام‏] نازل شده بشنوند، چشم هاى آنها را مى‏بينى كه [از شوق‏،] اشك مى‏ريزد، به خاطر حقيقتى كه دريافته‏اند؛ آنها مى‏گويند:(پروردگارا ! ايمان آورديم‏؛ پس ما را با گواهان [و شاهدان حق‏، در زمره ياران محمد] بنويس‏! (سوره مائده، آيه82)

15ـ وقتى به يهود گفته شد که به قرآن ايمان بياوريد چه جواب دادند و خداوند چه فرموده؟

ج ـ پاسخ دادند ما به توراتى که بر ما نازل شده ايمان آورديم و به غير آن کافر مى شوند در صورتى که قرآن حق است و تصديق کننده تورات است بگو اگر راست مى گوئيد و اگر مؤمن بوديد چرا پيامبران گذشته را مى کشتيد؟ (سوره بقره،آيه91)

16ـ خداوند در مورد يهودى هاى عوام و کسانى که براى مال دنيا تورات تقلبى مى نويسند چه مى فرمايد؟

ج ـ دسته اى از آنها بى سوادهايى هستند که از کتاب (تورات) اطلاعى ندارند جز مطالب دروغى (که پيشوايان شان افترا بسته اند) و فقط گمان مى کنند (مى دانند) پس واى بر آن کسانى که با دست خود چيزى به نام کتاب تورات از خود مى نويسند و مى گويند اين از طرف خدا است تا آن را به بهائى اندک بفروشند پس و اى بر آنها از آنچه نوشته اند و آنچه بدان کسب مى کنند (سوره بقره،آيه 78ـ 79)

17ـ حضرت موسى چند روز براى دريافت وحى از بنى اسرائيل جدا شد و در اين مدت آنها چه خطاى بزرگى کردند؟

ج ـ به موسى چهل شب وعده داديم براى نزول وحى و شما در غياب او گوساله پرست شديد (سوره بقره،آيه 51)

18ـ به دستور خداوند بنى اسرائيل براى توبه از گوساله پرستى چه کردند؟

ج ـ گفتيم براى توبه از گوساله پرستى به کشتن يکديگر تيغ بکشيد که اين باعث پذيرش توبه شما شود (سوره بقره،آيه54)

19ـ خداوند درباره صبر نکردن بنى اسرائيل به غذاى آسمانى چه فرمود؟

ج ـ وقتى به موسى گفتيد ما به يک نوع غذا صبر نداريم خيار و پياز و سير و عد س مى خواهيم موسى گفت آيا غذاى بهتر را به پست تر ترجيح مى دهيد؟ (سوره بقره،آيه61)

20ـ چرا ذلت و خوارى بر بنى اسرائيل مقدر شد؟

ج ـ ذلت و خوارى بر يهود حتمى شد زيرا آنها آيات خدا را تکذيب کردند و پيامبران را به ناحق کشتند و راه نافرمانى و ستمکارى پيش گرفتند.(سوره بقره،آيه 61)

21ـ خداوند درباره بوزينه شدن عده اى از بنى اسرا ئيل چه مى فرمايد؟

ج ـ حتماً دانسته ايد آن گروه را که در روز شنبه تعدى کردند گفتيم بوزينه شويد و اين عذاب را بر آنها عقوبت و برآيندگان آنها عبرت و براى پرهيزکاران موعظه قرار داديم. (سوره بقره،آيه 65ـ66)

22ـ خداوند درباره اين که يهود از هواى نفس خود پيروى مى کنند نه از پيامبران چه مى فرمايد؟

ج ـ به موسى کتاب داديم از پى آن پيا مبرانى فرستاديم به عيسى معجزات روشن داديم و با روح القدس تقويت و تأييدش کرديم .... آيا پس هر پيغمبرى از طرف خدا دستورى برخلا ف هواى نفس شما بياورد تکبر مى کنيد؟ بعضى را تکذيب مى کنيد و بعضى را به قتل مى رسانيد؟ (سوره بقره، آيه 87)

23ـ خداوند براى چه بنى اسرائيل را لعنت کرد؟

ج ـ اينان گفتند قلب هاى ما غفل شده (به مسخره گفتند در غفلت است و چيزى از سخنان پيامبر نمى فهميم) اين طور نيست بلکه خدا بر آنها لعنت کرده به خاطر کفرشان و اهل ايمان در ميان شان بسيار کم است.(سوره بقره،آيه 88)

24ـ بنى اسرائيل که منتظر آمدن قرآن و پيامبر اسلام (پيامبر آخرالزمان) بودند بعد از آمدن قرآن و پيامبر چه کردند؟

ج ـ وقتى قرآن از طرف خدا نازل شد که تورات را تصديق مى کرد خوب هم شناختند که اين همان کتابى است که خداوند قبلاً در تورات و انجيل وعده داده است اما کفر ورزيدند (قبلاً بنى اسرائيل آمدن اين پيامبر را به مردم وعده مى دادند و از سرزمين هاى ديگر بنا به پيام تورات به مدينه هجرت کردند.) (سوره بقره،آيه 89)

25ـ خداوند نتيجه سرکشى از قبول قرآن و پيامبر اسلام را توسط يهود چه فرموده؟

ج ـ بدمعامله اى کردند با خودشان که کفر ورزيدند به قرآن و ستمگرى پيش گرفتند که چرا به پيا مبر اسلام (که از غير يهود است) وحى شده و غضبى علاوه بر غضب سابق براى خود فراهم کردند و بر کافران عذاب دردناکى است. (سوره بقره،آيه 90)

26ـ خداوند درباره دشمنى يهود با جبرئيل چه فرموده؟

ج- بگو هر که با جبرئيل دشمن است با خدا دشمن است زيرا او به فرمان خدا قرآن را به قلب پاک تو رسانيد و آن گواه راستى ساير کتاب هاى آسمانى است و باعث هدايت و بشارت مؤمنين. هرکس با خدا و فرشتگان و پيامبران و جبرئيل و ميکائيل دشمن است کافر است و خدا دشمن کافران. (گويا مى گفتند چرا جبرئيل وحى خدا را براى يهود نياورده) (سوره بقره،آيه 97)

27ـ به فرموده خداوند چه کسانى به آيات خدا کفر مى ورزند؟

ما به تو آيات روشن فرستاديم اما کفر نمى ورزند به آن مگر فاسقان (سوره بقره،آيه99)

28ـ چه شد که خداوند به مسلمين فرمود به جاى راعنا از جمله انظرنا استفاده کنند؟

ج ـ اى مؤمنين نگوئيد راعنا (رعايتمان کن) بگوئيد انظرنا (بنگرما را) و گوش کنيد و براى کافران عذاب درد ناک است.(چون يهود عنود حتى از اين جمله ساده گوئى مسلمانان نيز سوء استفاده مى کردند) (سوره بقره،آيه104)

29ـ خداوند درباره اين که:تا به آيين يهود و نصارا درنيايى از تو راضى نمى شوند؛ به پيامبر اسلام چه فرمود؟

ج ـ يهود و نصارا هرگز از تو راضى نخواهند شد مگر اين که از آيين آنها پيروى کنى که اگر آن را از تو خواستند (اظهار کردند) بگو راهى را که خدا نشان دهد همان تنها راه حق است اما اگر از راه آنها پيروى کنى بعد از آن که حق را يقين کردى ديگر خدا يار و ياور تو نخواهد بود. (سوره بقره،آيه120)

30ـ خداوند درباره آشکار کرد ن آنچه از تورات و انجيل پنهان مى کنند به اهل کتاب چه ميفرمايد؟ (سوره مائده،آيه 15)

ج ـ اى اهل کتاب رسول ما آمد تا حقايق و احکام بسيارى از آنچه از کتاب آسمانى (تورات و انجيل) را پنهان مى داريد براى شما بيان کند و از سر بسيارى (ازخطاهاى شما) در گذرد همانا از جانب خدا براى هدايت شما نورى عظيم و کتابى به حقانيت آشکار آمد.

31ـ در اين زمان تنها دين مورد قبول خدا در ميان مردم کدام است؟

ج ـ هرکس غير از اسلام دينى اختيار کند هرگز از وى پذيرفته نيست و او در آخرت از زيان کاران است.(سوره آل عمران،آيه 85)

32ـ آيا همه اهل کتاب يکسان هستند؟ خداوند درباره اهل کتاب مؤمن چه مى فرمايد؟ (سوره آ ل عمران،آيه 114)

ج ـ همه اهل کتاب يکسان نيستند طايفه اى از آنها در دل نسبت به تلاوت آيات خدا و نماز و طاعت حق مشغولند به خدا و روز قيامت ايمان مى آورند و امر به معروف و نهى از منکر مى کنند و درنيکوکارى مى شتابند و آنها خود مردمى نيکو کارند.

33ـ خداوند درباره اين که نبايد کسى را فرزند خدا بناميم و اين که اين کار چقدر زشت است چه فرموده؟

ج ـ کافران گفتند که خداى رحمان فرزندى برگرفته. اى کافران همانا سخنى بسيار زشت و منکر به زبان آورديد. نزديک است از اين سخن زشت (وپندار باطل) آسمان ها از هم فرو ريزد و کوهها متلاشى شوند. چرا براى خدا فرزند دعوى کرديد؟ در صورتى که هرگز خدا را فرزند داشتن سزاوار نخواهد بود.بلکه هيچ موجودى در آسمان ها و زمين نيست جز اين که خدا را بنده فرمانبردار است. (سوره مريم،آيه 88- 93)

34ـ خداوند درباره کسانى که مى خواهند با کردار زشت شخصيت کسب کنند چه مى فرمايد؟

ج ـ اى پيامبر خيال نکنى آنها که به کردار زشت خود شاد هستند و دوست دارند مردم آنها را به اوصاف پسنديده که ندارند ستايش کنند و گمان مدار که از عذاب خدا رهائى دارند که آنها را عذاب دردناک خواهد بود. (سوره آل عمران،آيه 188)

35ـ خداوند درباره نسبت نارواى فرشتگان دختران خدا هستند چه مى فرمايد؟

ج ـ آيا خدا شما را به داشتن پسر برگزيده و فرشتگان را دختر خود قرار داده؟ اين گفتار شما بسيار افتراى عظيم و گناه بزرگى است. (سوره بنى اسرائيل،آيه 40)

36ـ چه وقت خدا نعمتى را که به قومى داده تغيير مى دهد؟ (سوره انفال،آيه 53 )

ج ـ حکم ازلى خدا اين است که خدا نعمتى که به قومى عطا کرد تغيير نمى دهد تا وقتى که آن قوم حال خود را تغييردهند.

37ـ چرا خداوند بعضى چيزهائى را که حلال بود بر بنى اسرائيل حرام کرد؟

ج ـ به سبب ظلمى که يهود کردند به جهت اين که بسيارى از مردم را از راه خدا منع کردند به خاطر اين که ربا مى گرفتند (در صورتى که از ربا گرفتن نهى شده بودند) و هم براى اين که اموال مردم را به باطل مى خوردند. (سوره نساء،آيه 60ـ61)

38ـ چه حيواناتى و اعضاى چه حيواناتى بر جهودان حرام شده؟ و چرا؟

ج ـ بر جهودها هر حيوان ناخن دار (مثل پرنده و غيره) را حرام کرديم و از گاو و گوسفندان هم پيه را حرام کرديم مگر آنچه بر پشت آنها است و يا بعضى روده ها يا به ا ستخوان ها آميخته است و آنها چون ستم کردند ما به اين حکم آنها را مجازات کرديم البته همه سخنان ما راست خواهد بود. (سوره انعام،آيه 146)

39 ـ خداوند علاوه بر يد بيضا و عصاى موسى چه معجزات ديگرى براى نجات بنى اسرائيل از دست فرعونيان به حضرت موسى داد؟

ج ـ پس فرستادم بر آنها طوفان ملخ شپشک وزغ خون آن آيات آشکار فرستاديم باز طريق کبر و گردنکشى پيش گرفتند و قومى نابکار شدند. (سوره اعراف،آيه 133)

40ـ بنى اسرائيل وقتى از دست فرعونيان نجات يافتند و به ساحل رسيدند چه تقاضاى زشتى کردند و موسى (ع) چه جوابى داد؟

ج ـ بنى اسرائيل را به ساحل رسانديم پس به قومى رسيدند که بت پرستى مى کردند گفتند اى موسى براى ما خدائى مثل خدايانى را که اين بت پرستان دارند مقرر کن موسى گفت شما سخت مردم نادانى هستيد خدايانى که اين بت پرستان دارند فانى است و عقايد آنان باطل است آيا غير خدا را به خدائى مى طلبيد در صورتى که خدا شما را بر عالميان (زمان موسي) برترى بخشيد.(سوره اعراف،آيه 138ـ140)

41ـ خداوند به يهود و نصارائى که از پيامبر اسلام (پيامبر آخر الزمان) پيروى کنند چه مژده ميد هد؟

ج ـ آنان که پيروى کنند از رسول امى که در تورات و انجيلى که درد ست آنها است (نام و نشان و اوصافش) نگاشته مى آيند که آنها را امر به معروف و نهى از منکر خواهد کرد بر آنان هر طعام پاکيزه و مطبوع را حلال و هر پليد و منفور را حرام مى گرداند و احکام پر رنج و مشقتى را که (از جهل و هواى نفس) چون زنجير به گردن خود نهاده اند را بر مى دارد پس آنان که به او گرويدند و از او حرمت و غيرت نگهداشتند و يارى او کردند و نورى را که به او نازل شد پيروى کردند آن گروه به حقيقت رستگاران عالم اند.(سوره اعراف،آيه 157)

42ـ خداوند درباره آرزوى يهود و نصارا و حسادت آنها درباره مسلمين چه مى فرمايد؟

ج ـ بسيارى از اهل کتاب آرزو دارند که شما را از ايمان به کفر بر گردانند زيرا به ايمان شما حساد ت مى ورزند بعد از آشکار شدن حق بر آنها اما شما در مقابل اين آزار آنها (فعلاً) گذشت کنيد تا فرمان خدا برسد که خدا بر هر چيز توانا است.

43ـ خدا وند درباره گفتار بيهوده يهود و نصارا در مورد رفتن به بهشت چه مى فرمايد؟

ج ـ يهود گفتند: غير از يهودى ها هيچ کس به بهشت نخواهد رفت نصارا گفتند: غير از نصارا کسى به بهشت نخواهد رفت اى پيامبر بگو اين آرزوى شما است اگر راست مى گوئيد دليلتان را بياوريد. بله هر کس تسليم خدا شود نيکو کار است و اجر او نزد پروردگارش و هيچ ترس و اندوه هم ندارد.(سوره بقره،آيه 111)

44ـ خداوند د ر باره اختلاف نظر يهود و نصارا درباره يکديگر چه مى فرمايد؟

ج ـ يهود گفتند چيزى براى نصارا نيست و نصارا گفتند چيزى براى يهود نيست آنان فقط کتاب را مى خوانند مثل کسانى که از کتاب خدا چيزى نمى دانند پس خدا روز قيامت بين آنها حکم خواهد کرد.

45ـ خدا وند به يهود و نصارا در شفاعت نشدن آنها در روز قيامت چه مى فرمايد؟

ج ـ بترسيد از روزى که هر کس جزاى عمل خودش را ببيند و کسى را به جاى ديگرى مجازات نکنند و فديه نگيرند و شفاعت نشوند و ياورى براى کس نباشد. (سوره بقره،آيه 123)

46ـ چرا خداوند دل بنى اسرائيل را سخت گردانيد تا موعظه در آن اثر نکند؟

ج ـ چون بنى اسرائيل پيمان شکستند آنان را لعنت کرديم و دل هاشان را سخت گردانيديم که موعظه در آنها اثر نکرد کلمات خدا را از جاى خود تغيير مى دادند و از بهر آن کلمات که به آنها پند داده شد نصيب بزرگى را از د ست دادند و دائم بر خيانت کارى و نادرستى آن قوم مطلع مى شوى جز قليلى از آنها که مردمى با ايمان و نيکو کارند. (سوره مائده،آيه 13)

47ـ خداوند چه عهدى از بنى اسرائيل درباره قرآن و پيامبر آخر الزمان گرفته بود؟ و آنان چگونه اين پيمان را نديده گرفتند؟

ج ـ اى بنى اسرائيل به ياد آريد نعمت هائى را که به شما دادم به عهد من وفا کنيد تا به عهد شما وفا کنم. فقط از من بترسيد به قرآنى که فرستادم و تورات را تصديق مى کند ايمان آوريد و اولين کافر به آن نباشيد. حق را به باطل و باطل را به حق مشتبه نکنيد تا حقيقت را پنهان سازيد در صورتى که به حقانيت آن واقفيد. آيا مردم را به نيکى دعوت مى کنيد و خود را فراموش مى کنيد؟ (سوره بقره،آيات 40ـ44)

48ـ خداوند درباره سرکشى بنى اسرائيل از وارد شدن به بيت المقدس چه فرمود؟

ج ـ گفتيم سجده کنان وارد بيت المقد س شويد و هر چه بخواهيد مهيا است و بگوئيد: خدايا ببخش ما را تا از خطاى شما در گذريم و بر ثواب نيکوکاران بيفزائيم پس آن ستمکاران حکم خدا را بر غير آن تبديل نمودند ما هم عذاب سختى از آسمان فرستاديم به کيفر بدکارى و نافرمانى شان. (سوره بقره،آيات 58 ـ 59)

49ـ بنى اسرائيل براى کشتن گاو چه بهانه هائى آوردند؟ و سر انجام چه شد؟

ج ـ اول بهانه آوردند چگونه باشد؟ جواب از خدا آمد که نه جوان و کار نکرده و نه پير و از کار افتاده بلکه بين اين دو باز هم بهانه که رنگش چه باشد؟ جواب آ مد که زرد زرينى باشد که بينندگان را فرح بخش است باز هم گفتند بر ما مشتبه شده انشاالله اين بار راه هدايت پيش مى گيريم جواب آمد که نه آن قدر رام باشد که شيار کند و آب آورد و هم اين که بى عيب و يک رنگ باشد گفتند حالا براى ما روشن شد و آن را کشتند اما نزديک بود باز هم نافرمانى کنند. (سوره بقره،آيات 68ـ71)

50ـ خداوند درباره دورويى يهود چه مى فرمايد؟

ج ـ هر وقت مؤمنين را مى بينند مى گويند ما ايمان آورده ايم اما وقتى با يکديگر خلوت مى کنند به همديگر مى گويند چرا آن درى را که خدا به روى شما باز کرده (ازعلم) شما به روى مسلمانان باز مى کنيد تا به کمک آن با شما محاجه کنند ..... آيا آنها نمى دانند که خدا مى داند آنچه را آشکار و پنهان مى سازند؟ (سوره بقره،آيه 76)

51ـ خداوند درباره خيال باطل يهود که مى گويند ما در جهنم عذاب نمى شويم چه ميفرمايد؟

ج ـ يهود گفتند خدا هرگز ما را در آتش عذاب نمى کند مگر چند روز معدودى (حداکثر40 روز) به آنان بگو آيا پيمانى از خدا گرفته ايد؟ که خدا از پيمان خود تخلف نکند؟ يا چيزى به خيال جاهلانه خود به خدا نسبت مى دهيد؟ (سوره بقره،آيه80 و سوره آل عمران،آيه 24)

52ـ خداوند درباره خون ريزى و پيمان شکنى و آوارگى يهود چه مى فرمايد؟ ( سوره بقره آيه 84 ـ 85)

ج ـ ... پيمان گرفتيم که خون يکديگر را نريزيد و از خانه هايشان نرانيد و شما اقرار کرديد اما باز خون يکديگر را مى ريزيد و ضعيفان را بيرون مى کنيد و از اسيران فديه مى گيريد (درتورات حرام شده) و در اين گناه و ظلم همديگر را پشتيبانى هم مى کنيد.

53ـ خداوند درباره اين که يهود بعضى آيات خدا را مى پذيرند و بر بعضى کفر مى ورزند چه مى فرمايد؟

ج ـ به بعضى از آيات ايمان مى آوريد و به بعضى کفر مى ورزيد؟ پس جزاى کسى که چنين کند چيست؟ به جزخوارى دنيا و عذاب شديد آخرت است؟ خدا غافل نيست از آنچه مى کنيد اينان آخرت را به زندگى دنيا فروختند پس تخفيف عذاب براى شان نيست و يارى نشوند. (سوره بقره،آيه 85 ـ86)

54ـ خداوند به يهود که مى گفتند جهان آخرت و نعمت هاى آن مخصوص ما يهوديان است چه فرموده؟

ج ـ بگو اگر آخرت را خدا به شما اختصاص داده پس مشتاق مرگ باشيد اگر راست مى گوئيد اما هيچ وقت آرزوى مرگ نکنند به خاطر آنچه عمل مى کنند عذاب سختى مهيا کرده اند و خدا عالم است به ظالم ها و بر همه روشن است که آنها حريص ترين مردمند بر زندگى دنيا حتى حريص تر از مشرکين. چون هر يهودى آرزوى هزار سال عمر مى کند اما اگر هزار سال هم عمر کند او را از عذاب خدا نرهاند که خدا از اعمال ناپسند آنها آگاه است ( سوره بقره آيه 94- 96)

55ـ عکس العمل کافران اهل کتاب درباره رحمت خدا به مسلمين چگونه است؟

ج ـ کافران اهل کتاب و مشرکين هرگز دوست ندارند که شما (مؤمنين) از رحمت خدا بهره مند شويد اما خدا رحمتش را به هر کس بخواهد عطا مى کند و خدا داراى فضل بزرگ است. (سوره بقره،آيه 105)

56ـ خداوند مسلمين را چگونه نهى مى کند از تقاضا هاى بيجا از پيامبر اسلام؟

ج ـ آيا شما هم مثل بنى اسرائيل مى خواهيد از پيامبر خود تقاضاى بيجا کنيد؟ هر کس ايمان را به راه کفر تبديل گرداند حتماً راه راست را گم کر ده. (سوره بقره،آيه 108)

57ـ خداوند درباره ورود به زمين بيت المقدس چه فرمود؟ و بنى اسرائيل چه جوابى دادند؟

ج ـ اى قوم داخل زمين مقد س شويد که خدا براى شما مقرر کرده و پشت به حکم خدا نکنيد که زيان کار شويد گفتند اى موسى در آنجا قوم ستمکارى هست و ما هرگز به آنجا داخل نمى شويم اگر آنها خارج شدند داخل مى شوِيم. (سوره مائده،آيه 21ـ22)

58ـ وقتى حضرت موسى و دو مرد خدا ترس ديگر به بنى اسرائيل گفتند با توکل به خدا داخل شهر مقدس شويد آنان چه جواب بى ادبانه اى دادند؟

ج ـ گفتند اى موسى هرگز تا وقتى که آنها در آنجا هستند داخل نمى شويم پس تو و پروردگارت با آنها بجنگيد ما اين جا نشسته ايم. (سوره مائده،آيات 23ـ24)

59ـ وقتى حضرت موسى از اطاعت قومش مأيوس شد چه فرمود که خداوند بنى اسرائيل را چهل سال آواره کرد؟

ج ـ موسى گفت: خدايا من جز ما لک خود و برادرم نيستم تو ميان ما و اين قوم فاسق جدائى انداز خداوند فرمود: شهر بر آنها حرام گرديد چهل سال سرگردان شوند در زمين پس تو بر قوم فاسق مأيوس مباش. (سوره مائده،آيه 25ـ26)

60ـ اگر اهل کتاب واقعاً به تورات و انجيل و قرآن عمل مى کردند چه مى شد؟

ج ـ و چنان چه آنها به دستور تورات و انجيل خودشان و قرآنى که بر تو نازل شد قيام مى کردند البته به هرگونه نعمت از بالا و زير (نعمت هاى آسمان و زمين) برخوردار مى شدند برخى از آنان مردمى معتد ل و ميانه رو و بسيارى از آنها بد عملند.(سوره مائده،آيه 66)

61ـ خداوند درباره حرام خوارى يهود و بى تفاوتى روحانيون يهود چه مى فرمايد؟

ج ـ بسيارى از آنها را بنگرى که در گناه و ستمکارى و خوردن حرام مى شتابند بسيار بدکارى را پيشه خود نمودند اگر علما و روحانيون آنها را از گفتار زشت و خوردن حرام باز ندارند کار بسيار زشت مى کنند. (سوره مائده،آيه 62ـ63)

62ـ يهود درباره بسته بودن دست خدا چه گفتند؟ و خدا چه جواب داد؟

ج ـ يهود گفتند دست خدا بسته است به واسطه اين گفتار دروغ دست آنها بسته شده به لعن خدا گرفتار گرديدند بلکه دو دست خدا گشاده است و هرگونه بخواهد انفاق مى کند. (سوره مائده 64)

63ـ خداوند در مورد اثر قرآن در افزايش کفر و طغيان اهل کتاب چه مى فرمايد؟

ج ـ همانا قرآنى که به تو نازل گشت بر کفر و طغيان بسيارى از اهل کتاب بيفزود و ما به کيفر آن آتش کينه و دشمنى را در ميان آنها بر افروختيم (اخبار غيبي). (سوره مائده،آيه64)

64ـ خداوند درباره کينه و دشمنى اهل کتاب و بى اثر ماندن آتش افروزى آنها چه مى فرمايد؟

ج ـ هرگاه براى جنگ با مسلمانان آتشى بر افروزند خدا آن آتش را خاموش سازد و آنها در روى زمين به فساد کارى مى کوشند و خدا هرگز مردم ستمکار و مفسد را دوست نمى دارد. (سوره مائده،آيه 64)

65ـ خداوند درباره اين که اگر اهل کتاب ايمان آورند و تقوا پيشه کنند چه مى فرمايد؟

ج ـ و چنان چه اهل کتاب ايمان آرند و تقوا پيشه کنند ما البته گناهان شان را مستور مى سازيم و محققاً آنها را دربهشت پر نعمت داخل مى گردانيم.(سوره مائده،آيه 65)

66ـ چرا يهود و نصارا به دستورات خدا که در تورات و انجيل و قرآن آمده قيام نمى کنند؟

ج ـ اى يهود و نصارا شما ارزشى نداريد تا به دستورات ا نجيل و تورات و قرآ نى که از جانب خدا فرستاده شده قيام کنيد قرآنى که به شما مسلمين نازل شده بر کفر و سرکشى بسيارى از آنان خواهد افزود در اين صورت نبايد بر حال گروه کافران تأسف بخورى (سوره مائده،آيه 68)

67ـ چرا يهود و نصارا خود را به کرى و کورى زدند و حقايق را نديدند؟ و بعد از توبه پذيرى خدا چه کردند؟

ج ـ هر پيغمبرى که آمد چون بر خلاف هواى نفس آنها سخن گفت يا تکذيبش کردند و يا به قتل رسانيدند. گمان کردند بر آنها فتنه و امتحانى نخواهد بود پس (براى شنيدن و ديدن آيات خدا) کور و کر شدند و بعد از آن همه اعمال زشت باز خدا توبه آنها را قبول کرد اما باز هم بسيارى از آنها کور و کر شدند و خدا به هر چه مى کنند آگاه است. (سوره مائده،آيه 70ـ71)

68ـ خداوند درباره غلو کردن و پيروى از گمراهان به اهل کتاب چه مى فرمايد؟

ج ـ بگو اى اهل کتاب در دين خود به ناحق غلو نکنيد و از پى خواهش هاى آن قومى که هم خود شان گمراهند و هم خيلى از مردم را گمراه کردند و از راه راست دور افتادند نرويد. (سوره مائده،آيه 77)

69ـ چرا بعضى از اهل کتاب با کافران دوستى مى کنند؟ و نتيجه اين دوستى براى آنان چه خواهد بود؟

ج ـ بسيارى از آنان را خواهى ديد که با کافران دوستى مى کنند و به اين وسيله ذخيره اى که براى خود مى فرستند غضب خداست بسيار بد ذخيره اى است که آنها را عذ اب جاويد خواهد بود و اگر به خدا و پيغمبر و به کتابى که بر او نازل شده ايمان آورده بودند حتماً کافران را دوست خود نمى گرفتند ولى بسيارى از آنان فاسق و بدکردارند (که با کافران دوستى و مساعدت مى کنند) (سوره مائده،آيه 80-81)

70ـ يهود درباره خوردن مال غير يهود چه مى گويد؟ تورات چه مى گويد؟ نصارا چگونه اند؟

ج ـ بعضى از اهل کتاب (بعضى نصارا) به قدرى درست کارند که اگر مال زيادى به آنها امانت بسپارند رد امانت مى کنند اما بعضى ديگر(يهود) تا آن اندازه نادرستند که اگر يک دينار به آنها امانت دهى رد نمى کنند تا جايى که سخت گيرى کنى چون مى گويند بر ما پيروان تورات به هر وسيله اى خوردن مال غير اهل تورات گناهى ندارد و اين سخن را به تورات نسبت مى دهند در صورتى که مى دانند که به خدا نسبت دروغ مى دهند.(سوره آل عمران،آيه 75)

71ـ خداوند درباره تحريف تورات و انجيل توسط يهود چه مى فرمايد؟

ج ـ بعضى اهل کتاب قرائت کتاب آسمانى را تغيير مى دهند تا آنچه را از پيش خود خوانده اند از کتاب خدا محسوب دارند و هرگز آن تحريف شده مربوط به کتاب خدا نخواهد بود و گويند اين از جانب خدا نازل شده در صورتى که هرگز از جانب خدا نيست با آن که مى دانند (تحريف شده خود آنها است) باز به خدا دروغ مى بندند.( سوره آل عمران،آيه 78)

72ـ خداوند درباره اين که همه پيامبران ازخداى يگانه دستور مى گيرند و همه بايد مطيع فرمان خدا باشيم چه مى فرمايد؟

ج ـ بگو اى پيغمبر، ما ايمان آورده ايم به خداى عالم و شريعت و کتابى که به ما نازل شده و آنچه به ابراهيم و اسماعيل و اسحق و يعقوب و فرزندانش و آنچه به موسى و عيسى و پيامبران ديگر از جانب خدا نازل شده ايمان آورده ايم و فرقى ميان هيچ يک از اين پيامبران خدا نگذاريم زيرا ما مطيع فرمان خدا هستيم. (سوره آل عمران،آيه 84)

73ـ آيا بنى اسرائيل درباره غذاهاى حرام شده بر آنان و دين حضرت ابراهيم راست مى گويند؟

ج ـ همه طعام ها بر بنى اسرائيل حلال بود مگر آنرا که يعقوب قبل از نزول تورات بر خود حرام کرده بود (گوشت شتر و شير شتر) بگو تورات را بياوريد اگر را ست مى گوئيد. کسانى که بعد از اين بر خدا دروغ بندند البته آنها ستمکارانند بگو سخن خدا راست است.(نه دعوى شما) بايد پيروى از آيين ابراهيم کنيد که دينى پاک و بى آلايش است و ابراهيم از آنها نيست که به خدا شرک آوردند.( سوره آل عمران،آيه 93ـ 95)

74ـ خداوند علت نهى از دوستى با يهود و منافقين را چه چيز هايى ذکر مى کند؟

ج ـ آگاه باشيد آن چنان که شما آنها را دوست مى داريد آنها شما را دوست ندارند چون شما به همه کتب آسمانى ايمان داريد ولى آنها در جامعه شما اظهار ايمان کرده اما وقتى تنها مى شوند از شدت کينه سر انگشت به دندان گيرند بگو بدين خشم بميرند خدا از درون دل ها کاملاً آگاه است. (سوره آل عمران،آيه 119)

75ـ خداوند به پيامبرش از اين که مردم کمتر ايمان مى آورند چگونه دلدارى مى داد؟

ج ـ پس اى پيامبر اگر ترا تکذيب کردند غمگين مباش که پيامبران پيش از ترا هم که معجزات و زبورها و کتاب آسمانى روشن آوردند نيز تکذيب کردند.(سو ره آل عمران،آيه 184)

76ـ خداوند درباره پيمانى که از اهل کتاب گرفته و اين که آنها پيمان خدا را شکستند چه مى فرمايد؟

ج ـ وقتى خدا پيمان گرفت از آنان که کتاب به آنان داده شد که حقايق آن را براى مردم بيان کنيد و کتمان نکنيد آنها عهد خدا را پشت سر انداخته و آيات خدا را به بهايى اندک فرو ختند و چه بد معامله اى کردند.(سوره آل عمران،آيه 187)

77ـ خداوند به يهود درباره ادعاى دروغ دوست داشتن خدا چه مى فرمايد؟ و علت آن را چه ذکر مى کند؟

ج ـ بگو اى يهود اگر ادعا مى کنيد شما دوست دار خدا هستيد نه مردم ديگر پس تمناى مرگ کنيد اگر راست مى گو ئيد. حال آن که به خاطر کردار بدى که به دست خود پيش فرستاده اند ابداً آرزوى مرگ نمى کنند و خدا از کردار ستمکاران آگاه است. بگو مرگى که از آن فرار مى کنيد شما را ملاقات خو اهد کرد و به سو ى خدايى که پيدا و پنهان را مى داند باز خو اهيد گشت و او شما را به آنچه کرده ايد آگاه مى سازد (سوره جمعه،آيات 6ـ 8)

78ـ خداوند درباره فساد و خونريزى بنى اسرائيل و انتقام از آنها چه فرموده؟

ج ـ و در کتاب خبر داديم که شما بنى اسرائيل دو بار حتماً در زمين فساد و خونريزى مى کنيد و تسلط ظالمانه مى يابيد چون وقت انتقام اول فرا رسد بندگان سخت جنگجو و نيرومند خود را بر شما بر انگيزيم تا آنجا که در درون خانه هاى شما جستجو کنند.(سوره بنى اسرائيل،آيه 4ـ 5)

79ـ خداوند درباره سوء استفاده بنى اسرائيل از يارى خدا و انتقام مجدد از اين سوء استفاده چه مى فرمايد؟

ج ـ آنگاه شما را بر آنها غلبه دهيم و به مال و فرزندان نيرومند مدد بخشيم وعده شما را زياد کنيم اگر نيکى و احسان به خود کرده ايد و اگر ستم کرديد باز به خود کرده ايد اما آنگاه که انتقام مجدد شما فرا رسيد تا اثر بيچارگى و خوف و اندوه به رخسار شما ظاهر شود و به مسجد بيت المقدس مانند بار اول در آيند و به هر چه رسند نابود ساخته و به هر کس مسلط شوند سخت هلاک گردانند.(سوره بنى اسرائيل،آيه 6ـ 7)

80ـ خداوند درباره نهى از دوستى مؤمنين با کافران چه مى فرمايد و علت اين کار را چه بيان مى کند؟

نبايد با کافران که دشمن من و شما هستند طرح دوستى بريزيد چون به قرآن سخت کافر شدند و پيامبر و مؤمنان را از و طن خود بيرو ن کردند پس شما که براى رضاى خدا آمده ايد نبايد پنهانى با آنها دوستى کنيد و من به نهان و آشکار شما داناترم و از شما هر کس چنين کند به راه گمراهى شتافته است.(سوره ممتحنه،آيه 1)

81ـ خداوند در برخورد با مشرکين چه کسى را براى ما الگو معرفى مى کند و نحوه برخورد او چگونه است؟

ج ـ حضرت ابراهيم و اصحابش را که به قوم مشرک گفتند ما از شما و بت هاى شما که به جاى خدا مى پرستيد به کلى بيزاريم و مخالف و منکر شمائيم و هميشه ميان ما و شما کينه و دشمنى خواهد بود تا زمانى که به خداى يگانه ايمان بياو ريد.(سوره ممتحنه،آيه 4)

82ـ اگر زن مسلمان کافر شد و يا زن کافر مسلمان شد چگونه بايد با آن برخورد نمود؟

ج ـ اگر زن مسلمان کافر شد و بين کافران رفت مهر و نفقه آنان را طلب کنيد و اگر زن کافر مسلمان شد و ميان شما آمد او را بر نگردانيد چون مؤمن بر کافر حرام است اما مهر و نفقه آنها را بر شوهران قبليشان برگردانيد.(سوره ممتحنه،آيات10ـ11)

83ـ خداوند علت کبر و روگردانى عده اى از مردم از آيات خدا را چه مى فرمايد؟

ج ـ من آنان را که در زمين به ناحق و از روى کبر دعوى بزرگى کنند از آيات رحمتم اعراض کننده و رو گردان مى کنم که هر آيه اى ببينند به آن ايمان نياورند و اگر راه رشد و هدايت بيابند آنرا نپيمايند و بر عکس اگر راه جهل و گمراهى ببينند آنرا در پيش گيرند اين گمراهى بد ين جهت است که آيات خدا را تکذيب کرده و از فهم آن غافل گشته و اعراض نمودند.(سوره اعراف،آيه 146)

84ـ حضرت موسى پس از زنده شدن 70 نفر سران بنى اسرائيل چه دعايى کرد و خداوند چه جوابى فرمود؟

ج ـ سرنوشت ما را در دنيا و آخرت نيکويى مقدر فرما که ما به سوى تو هدايت يافته ايم خداوند فرمود عذاب من به هر کس خواهم؛ رسد ولى رحمتم همه موجودات را فرا گرفته البته براى تقوا پيشه گان که زکات مى دهند و به آيات ما مى گروند آن رحمت را بر آنان لازم و حتمى خو اهيم کرد.(سوره اعراف،آيه 156)

85ـ وقتى حضرت موسى ديد که هفتاد نفر سران بنى اسرائيل از صاعقه مردند از خدا چه تقاضا نمود؟

ج ـ گفت پروردگارا اگر مشيت نافذت تعلق گرفته بود که همه آنها را و مرا هلاک کنى (کاش) پيش تر (از وعده) مى کردى آيا ما را به فعل سفيهان ما هلاک خواهى کرد؟ اين کار جز امتحان تو نيست که در آن هرکه را خو هى گمراه و هر که را خو اهى هدايت مى کنى تويى مولاى ما پس بر ما ببخش و ترحم کن که تويى بهترين آمرزندگان.(سوره اعراف،آيه 155)

86ـ بنى اسرائيل که بزرگان شان از دنيا رفتند بازماندگان شان چه کردند؟

ج ـ وارث کتاب آسمانى شدند اما متاع پست دنيا را برگزيدند (و هر گناهى که کردند) گفتند ما بخشيده خواهيم شد (باز به دنيا پرستى خو د ادامه دهند) آيا از آنان پيمان کتاب آسمانى گرفته نشد؟ که به خدا جز حرف حق و سخن راست نسبت ندهند؟ بدانيد که منزل ابدى و نعمت هاى بهشتى براى مردم پرهيزکار بهتر است از متاع دنيا آيا تعقل نمى کنند؟ (سوره اعراف، آيه 169)

87ـ خداوند درباره بلند کردن کوه طور بر بالاى سر بنى اسرائيل و گرفتن پيمان از آنها چه فرمود؟

ج ـ وقتى کوه طور را بالاى سر شما بلند کرديم و از شما پيمان گرفتيم که احکام تورات را با قوت پيروى کنيد و شما بعد از آن از حق روگردان شديد که اگر فضل خدا نبود از زيانکاران بوديد. (سوره بقره،آيات 63ـ 64)

88ـ خداوند درباره روگردانى از احکام خدا به يهود چه مى فرمايد؟

ج ـ بياد آريد وقتى را که از بنى اسرائيل پيمان گرفتيم که غير از خدا را نپرستيد به پدر و مادر نيکى کنيد به خويشاوندان و يتيمان نيکى کنيد به زبان خوش با مردم سخن بگوئيد نماز بپا داريد و زکات بدهيد اما شما جز چند نفر عهد شکستيد و رو برگردانديد.(سوره بقره،آيه 83)

89ـ خداوند درباره اين که عده اى سحر و جادوى شياطين زمان سليمان را به قرآن ترجيح مى دادند چه فرمود؟

وقتى از طرف خدا پيامبرى فرستاده شد که کتاب آنها گواهى مى داد کتاب خدا را پشت سر انداخته و سخنانى را که شياطين در قلمرو سليمان مى خواندند پيروى کردند ولى هرگز سليمان به خدا کافر نگشت و شياطين کافر شدند و به مردم سحر آموختند.(سوره بقره،آيه 101ـ102)

90ـ خداوند درباره هاروت و ماروت و امتحان مردم در آن زمان چه فرمود؟

ج ـ آنکه در بابل به هاروت و ماروت نازل شد و آنها به مردم مى آموختند مى گفتند ما ترا مى آزمائيم مبادا کافر شوى به کسى زيان نمى رسانيدند مگر اين که خدا مى خو است (بين زن و مرد جدائى مى انداخت) اما مردم چيزى را ياد مى گرفتند که به مردم زيان مى رسانيد و مى دانستند که خير آخرتى ندارد اما به بهاى بدى خود را فروختند اگر بدانند. که اگر ايمان مى آوردند و تقو ا پيشه مى کردند بهره اى از طرف خدا نصيب آنها مى شد که بهتر از هرچيز بود. (سوره بقره،آيه 102)

91ـ خداوند درباره کسانى که گفتند ما پيرو حضرت عيسى هستيم ولى پيمان خود با خدا را شکستند چه مى فرمايد؟

ج ـ برخى از آنان که گفتند ما به کيش عيسى هستيم عهد گرفتيم که پيرو (کتاب) رسول خدا باشند آنان نيز از آنچه پند داده شده بودند نصيب بزرگى را از دست دادند ما هم به کيفر عملشان آتش جنگ دشمنى را تا قيامت ميان آنها بر افروختيم و به زودى خدا آنها را به عاقبت به آنچه مى کنند آگاه خو اهد ساخت (ازاخبارغيبي). (سوره مائده،آيه 14)

92ـ خداوند کسانى را که حضرت عيسى را پسر خدا گفته اند چه نسبت داده؟

ج ـ همانا آنان که گفتند خدا محققاً همان عيسى پسر مريم است کافر شدند... (سوره مائده،آيه 16)

93ـ خداوند به يهود و نصارائى که خود را پسران خدا ناميدند چه جوابى داده است؟

ج ـ يهود و نصارا گفتند ما پسران خدا و دوستان اوييم بگو اگر راست مى گوئيد پس چرا شما را به گناهانتان عذاب مى کند شما بشرى بيش نيستيد و خدا هر که را بخواهد عذاب مى کند....(سوره ما ئده،آيه 17)

94ـ خداوند درباره فرستادن پيامبر بشير و نذير به اهل کتاب چه فرموده؟

ج ـ اى اهل کتاب رسول ما آمد تا براى شما حقايق دين را بيان کند در روزگارى که پيامبرى نبود تا نگوئيد براى ما رسول بشير و نذير نيامد پس آن بشير و نذير آمد و خدا بر هر چيز تواناست.

95ـ خداوند درباره جاسوسى يهودى ها و فتنه انگيزى آنها به پيامبر چگونه دلدارى مى دهد؟ (سوره مائده،آيه41)

ج ـ اى پيامبر از يهودى هايى که جاسوسى مى کنند و سخنان فتنه انگيز به جاى کلمات حق تو به آن قومى که از کبر نزد تو نيامدند مى رسانند (اعيان يهو دخيبر) و کلمات حق را بعد از آن که به جاى خود مقرر گشت تغيير مى دهند غمگين مباش.

96ـ خداوند درباره پيغمبر بودن و خدا نبودن حضرت عيسى چه مى فرمايد؟

ج ـ مسيح پسر مريم پيغمبرى بيش نبود که پيش از او نيز پيغمبرانى آمده اند و مادرش هم زنى راستگو و با ايمان بود و هر دو غذا تناول مى کردند بنگر چگونه ما آيا ت خود را روشن بيان مى کنيم؟ آنگاه بنگر که آنان چگونه به خدا دروغ مى بندند؟ (سوره مائده،آيه 75)

97ـ اگرکسى حضرت عيسى را خدا بداند چگونه است؟ و خود حضرت عيسى در اين باره چه فرموده؟

ج ـ آنان که قائل به خدايى مسيحِ پسر مريم شدند کافر گشتند در صورتى که خود حضرت عيسى به بنى اسرائيل گفت: خدايى را که آفريننده من و شما است بپرستيد هر کس به او شرک آورد بهشت را به او حرام گرداند و جايگاهش آتش دوزخ باشد و ستمکاران عالم را هيچ يارى نخو اهد کرد. (سوره مائده،آيه 72)

98ـ کسانى که سه خدا براى عالم قائل شدند چه حکمى دارند؟ و براى جبران آن چه بايد بکنند؟

ج ـ البته کسانى که سه خدا قائل شدند ( اب ـ ابن ـ روح القدس) کافر گرديدند و حال آنکه جز خداى يگانه خدايى نخواهد بود و اگر از اين گفتار زبان نبندند عذابى دردناک خواهند ديد. آيا نبايد به سوى خدا بازگردند؟ و توبه کنند و از او طلب آمرزش نمايند؟ که خدا بخشنده و مهربان است.(سوره مائده،آيه 73ـ74)

99ـ خداوند براى رفع اتهام از پيامبران درباره ادعاى خدايى چه مى فرمايد؟

ج ـ هيچ بشرى که خدا او را به رسالت برگزيند و به او کتاب و حکمت و نبو ت بخشيده هيچ وقت نمى گويد که مرا به جاى خدا بپرستيد بلکه پيغمبران برحسب وظيفه خود به مردم گويند خداشناس و خداپرست باشيد همچنان که شما از کتاب اين حقيقت را به ديگران مى آموزيد و خودتان هم مى خوانيد.(سوره آل عمران،آيه 79)

100ـ خداوند در جواب کسانى که ميگويند: خدا امر مى کند که مردم فرشتگان و پيامبران را خداى خود بگيرند چه مى فرمايد؟

ج ـ هيچ وقت خدا به شما امر نمى کند که فرشتگان و پيغمبران را خداى خود بگيريد آيا شما را به کفر امر مى کند؟بعد از اين که مسلمان شويد؟ (سوره آل عمران 80) هرکس که مى خواند در حد توان تکثير و در اختيار اهلش قرار دهد و يا لااقل به دو نفر ديگر بدهد که بخوانند انشاءلله.