لطفا منتظر باشید ...
اللّقطة :
پيدا شده
و لمزيد الاطّلاع راجع : وسائل الشيعة : 17/347 «كتاب اللُّقطة».اللُّقَطَةُ
18404- الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ لَمّا سُئلَ عَنِ اللُّقطَةِ ـ : يُعَرِّفُها ، فإن جاءَ صاحِبُها دَفَعَها إلَيهِ و إلاّ حَبَسَها حَولاً ؛ فإن لَم يَجِئْ صاحِبُها أو مَن يَطلُبُها تَصَدّقَ بها ، فإن جاءَ صاحِبُها بَعدَ ما تَصَدّقَ بها ، إن شاءَ اغتَرَمَها الّذي كانت عِندَهُ و كانَ الأجرُ لَهُ . (1)18405- الإمامُ الباقرُ عليه السلام : لا يأكُلُ الضّالّةَ إلاّ الضّالُّونَ . (2)18406- الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ في اللُّقطَةِ ـ : لا تَعَرَّضْ لَها ؛ فإنّ النّاسَ لَو تَرَكوها لَجاءَ صاحِبُها حتّى يأخُذَها. (3)(انظر) وسائل الشيعة : 17/349 باب 2.«وجوب تعريف اللُّقطة سنةً إذا كانت أكثر من درهم، ثمّ إن شاء تصدّق بها، و إن شاء حفظها لصاحبها ، و إن شاء تصرّف فيها».
پيدا شده
18404- امام على عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از شيئ پيدا شده ـ فرمود : بايد آن را اعلام كند. اگر صاحبش پيدا شد، به او بدهد و اگر نيامد، يك سال نگه دارد. چنانچه [در اين مدّت ]صاحبش يا كسى كه آن را بطلبد نيامد، آن را صدقه بدهد. اگر بعد از اين كه آن شيئ را صدقه داد صاحبش پيدا شد، چنانچه بخواهد، مى تواند تاوان چيزى را كه نزد او بوده است به صاحبش بپردازد. در اين صورت اجر مالى كه صدقه داده است از آنِ او خواهد بود.18405- امام باقر عليه السلام : [حيوان] گم شده را، كسى جز گمراهان نخورد.18406- امام صادق عليه السلام ـ درباره شيئ پيدا شده ـ فرمود :به آن دست نزن؛ اگر مردم شيئ پيدا شده را دست نمى زدند، حتما صاحبش مى آمد و آن را برمى داشت.
1-تهذيب الأحكام : 6/389/1164.2-تهذيب الأحكام : 6/396/1193.3-تهذيب الأحكام : 6/390/1166.
