میزان الحکمه جلد 10

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

میزان الحکمه - جلد 10

محمد محمدی ری شهری؛ ترجمه حمیدرضا شیخی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

18419- عنه عليه السلام : مَن يَكُنِ اللّه ُ أمَلَهُ يُدرِكْ غايَةَ الأملِ و الرَّجاءِ . (1)

18420- عنه عليه السلام : مَن أمَّلَ غَيرَ اللّه ِ سبحانَهُ أكذَبَ آمالَهُ . (2)

18421- عنه عليه السلام : ضاعَ مَن كانَ لَهُ مَقصَدٌ غَيرُ اللّه ِ . (3)

(انظر) المحجّة البيضاء : 8/27

«بيان أنّ أجَلَّ اللّذّات و أعلاها معرفةُ اللّه تعالى و النّظر إلى وجهه الكريم».

موجِباتُ الشَّوقِ :
عوامل شوق آفرين

18422- المحجّة البيضاء : في أخبارِ داوودَ عليه السلام أنَّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ أوحى إلَيهِ :

... يا داوودُ ، إنّي خَلَقتُ قُلوبَ المُشتاقينَ مِن رِضواني ، وَ نعَّمتُها بنُورِ وَجهي ...

فقالَ داوودُ: يا رَبِّ ، بِمَ نالُوا مِنكَ هذا ؟

قالَ : بحُسنِ الظَّنِّ ، و الكَفِّ عَنِ الدُّنيا و أهلِها ، و الخَلَواتِ بِي و مُناجاتِهِم لِي ، و إنَّ هذا مَنزِلٌ لا يَنالُهُ إلاّ مَن رَفَضَ الدُّنيا و أهلَها ، و لَم يَشتَغِلْ بشيءٍ مِن ذِكْرِها ، و فَرَّغَ قَلبَهُ لِي و اختارَني على جَميعِ خَلقي ، فعِندَ ذلكَ أعطِفُ علَيهِ فاُفَرِّغُ نَفسَهُ لَهُ ، و أكشِفُ الحِجابَ فيما بَيني و بَينَهُ ؛ حتّى يَنظُرَ إلَيَّ نَظَرَ النّاظِرِ بعَينِهِ إلَى الشّيءِ . (4)

18419- امام على عليه السلام : كسى كه خدا آرمانش باشد، به منتهاى آرمان و اميد برسد.

18420- امام على عليه السلام : هر كس به غير خداوند سبحان اميد بندد، اميدهايش را دروغ (نقش بر آب) يابد.

18421- امام على عليه السلام : كسى كه مقصدى جز خدا داشته باشد، گم شود.

عوامل شوق آفرين

18422- المحجّة البيضاء : در اخبار داوود عليه السلام آمده است كه خداوند عزّ و جلّ، به او وحى فرمود: اى داوود! من دل هاى مشتاقان را از خشنودى خود آفريدم و آنها را به نور ذات خود منعّم گردانيدم...

داوود عرض كرد: پروردگارا! به چه وسيله به اين مقام نزد تو، رسيدند؟

فرمود: به خوش گمانى و دور نگه داشتن خويش از دنيا و اهل آن و خلوت كردن و مناجات نمودن با من. و اين مقامى است كه بدان دست نيابد، مگر كسى كه دنيا و اهل آن را به كنار نهد و هرگز از آن ياد نكند و دلش را براى من خالى گرداند و مرا بر همه آفريدگانم برگزيند. در اين صورت است كه من به او رو مى كنم و نفْس او را براى او فارغ گردانم و حجابِ ميان خود و او را كنار زنم، به طورى كه مرا [با چشم دل ]ببيند همچون كسى كه با چشم [سر] خود چيزى را مى بيند.



1-غرر الحكم : 8820.

2-غرر الحكم : 8953.

3-غرر الحكم : 5907.

4-المحجّة البيضاء : 8/59 و 61.

/ 437