آداب و سنن پیامبر گرامی اسلام(2) نسخه متنی

159 ـ و مفيد الدين طوسى در كتاب مجالس به سند خود كه آن را منتهى به على (ع)كرده، نقل نموده كه آن جناب وقتى كه ولايت مصر را به محمد بن ابى بكر داد، دستور العملى به او مرحمت نمود، و در ضمن آن فرمود: مواظب ركوع و سجود خودت باش، زيرا رسول خدا(ص)از همه مردم نمازش كامل‏تر و در عين حال اعمالش در نماز از همه سبك‏تر و كمتر بود. ⁽⁶⁷⁾

160 ـ و در كتاب جعفريات به سند خود از جعفر بن محمد از آباى گرامش از على (ع)نقل كرده كه فرمود: هر وقت دهن دره و خميازه رسول خدا را مى‏گرفت آن جناب آنرا با دست راست خود رد مى‏كرد. ⁽⁶⁸⁾

مؤلف: در كتاب دعائم نيز روايتى نظير اين روايت نقل شده.

161 ـ و در كتاب علل به اسناد خود از هشام بن حكم از ابى الحسن موسى بن جعفر (ع)حديثى نقل كرده كه در ضمن آن گفته است: خدمت آن حضرت عرض كردم به چه علت بايد در ركوع بگويند : «سبحان ربى العظيم و بحمده»و ليكن در سجود گفته شود:

«سبحان ربى الاعلى و بحمده»فرمود: اى هشام وقتى كه رسول خدا(ص)را به معراج بردند و در آنجا نماز گذاشت و ذكر گفت و از عظمت خداوند ديد آنچه را كه ديد بندهاى بدنش مرتعش شد و بدون اختيار به حالت ركوع درآمد، و در آن حال گفت: «سبحان ربى العظيم و بحمده»وقتى كه از آن حالت برخاست نظرش به عظمت خداى خود در مكان بلندترى كه از آن بلندتر تصور نمى‏شود افتاد و بدون اختيار صورت خود را به خاك نهاد و گفت: «سبحان ربى الاعلى و بحمده»و هم چنين تكرار مى‏كرد تا پس از گفتن هفت مرتبه قدرى از آن رعبى كه دلش را پر كرده بود كاسته گرديد، از اين جهت در امتش هم اين دو ذكر سنت شد. ⁽⁶⁹⁾

162 ـ و در كتاب تنبيه الخواطر تاليف شيخ و رام بن ابى فراس از نعمان نقل مى‏كند كه گفت: رسول خدا(ص)هميشه صفوف نماز ما را منظم مى‏فرمود به طورى كه اگر تيرى رها مى‏شد فاصله نيمه از آن تير يكسان بود تا اينكه رفته رفته براى همه عادت شد، اتفاقا روزى به مسجد تشريف آورد و به نماز ايستاد، خواست تا تكبيرة الاحرام بگويد متوجه شد كه مردى سينه‏اش جلوتر از سايرين است، فرمود: بندگان خدا صفوف خود را منظم كنيد و گرنه ميان شما اختلاف خواهد افتاد. ⁽⁷⁰⁾

163 ـ و نيز در همان كتاب از ابن مسعود نقل مى‏كند كه گفت: رسول خدا (ص)دست به شانه‏هاى ما مى‏گذاشت و ما را پس و پيش مى‏كرد و مى‏فرمود:

منظم بايستيد و گرنه اگر در ايستادن اختلاف داشته باشيد دلهايتان هم مختلف خواهد شد. .. ⁽⁷¹⁾

164 ـ و در فقيه به سند خود از داود بن حصين از ابى العباس از ابى عبد الله (ع)نقل مى‏كند كه فرمود: رسول خدا(ص)در ماه رمضان در دهه اول معتكف شد، سال بعد از دهه دوم اعتكاف كرد، ولى پس از آن هميشه در دهه سوم اعتكاف مى‏كرد. ⁽⁷²⁾

165 ـ و نيز در فقيه مى‏گويد امام صادق(ع)فرموده: جنگ بدر در ماه رمضان اتفاق افتاد، در آنسال رسول الله اعتكاف نكرد، سال بعد كه شد آن جناب دو دهه اعتكاف كرد، يكى براى همان سال يكى هم براى قضاى اعتكاف سال پيش. ⁽⁷³⁾