جمله‏اى از آداب آنجناب در قرائت قرآن و دعا - آداب و سنن پیامبر گرامی اسلام(2) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

آداب و سنن پیامبر گرامی اسلام(2) - نسخه متنی

سید محمد حسین طباطبایی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

جمله‏اى از آداب آنجناب در قرائت قرآن و دعا

179 ـ و از جمله آداب آن حضرت در باره قرائت قرآن و دعا آنست كه شيخ در كتاب مجالس به سند خود از ابى الدنيا از امير المؤمنين(ع)نقل كرده كه فرمود: رسول خدا (ص)هيچ امرى او را از تلاوت قرآن باز نمى‏داشت مگر جنابت. (89)

180 ـ و در مجمع البيان از ام سلمه نقل مى‏كند كه گفت رسول خدا (ص)قرائت خود را آيه آيه وقف مى‏كرد. (90)

181 ـ و در تفسير ابو الفتوح مى‏گويد: رسول خدا(ص)از رختخواب بر نمى‏خواست مگر اينكه مسبحات را تلاوت مى‏كرد و مى‏فرمود: در اين چند سوره آيه‏ايست كه فضلش از هزار آيه بيشتر است، پرسيدند مسبحات كدامند؟فرمود: سوره حديد، حشر، صف، جمعه و تغابن است. (91)

مؤلف: اين معنا در مجمع البيان از عرباض بن ساريه نيز روايت شده. (92)

182 ـ و در كتاب درر اللئالى تاليف ابن ابى جمهور از جابر نقل شده كه گفت رسول خدا(ص)هيچ وقت نمى‏خوابيد مگر اينكه سوره تبارك و الم تنزيل را مى‏خواند. (93)

183 ـ و در مجمع البيان مى‏گويد: روايت شده كه على بن ابيطالب فرمود: رسول خدا (ص)سوره «سبح اسم ربك الاعلى»را دوست مى‏داشت و اولين كسى كه «سبحان ربى الاعلى»گفت، ميكائيل بود. (94)

مؤلف: همين روايت را مجلسى در اولين حديث از بحار (95) از در المنثور (96) نقل كرده، و در اين ميان اخبار ديگرى راجع به دعاهائى كه رسول خدا(ص)در موقع خواندن قرآن و يا در موقع تلاوت سوره‏ها و يا آيات مخصوصى مى‏خواند در دست هست كه اگر كسى بخواهد از آنها اطلاع حاصل كند بايد به كتبى كه متعرض آن است مراجعه نمايد.آن حضرت داراى خطبه‏ها و بياناتى است كه در آن مردم را به تمسك به قرآن و تدبر در آن ترغيب و به اهتداء به هدايت و استناره از نور آن تحريص مى‏فرمايد، و خود آن جناب به طريق اولى به آنچه كه در اين باره توصيه مى‏فرمود عمل مى‏كرد، و از همه پيش‏قدم‏تر و سريع‏تر به سوى خيرات بود، همو بود كه مى‏فرمود: سوره هود مرا پير كرد. (97) و البته مقصود آن جناب آيه«فاستقم كما امرت»است.

كما اينكه از ابن مسعود هم قريب به اين مضمون روايت شده كه گفت: رسول خدا (ص)مرا دستور دادند كه مقدارى از قرآن را بخوانم، و من چند آيه‏اى از سوره يونس برايش تلاوت كردم تا آنكه رسيدم به اين جمله: «و ردوا الى الله موليهم الحق...» (98) ، ديدم كه اشك در دو چشمان نازنينش حلقه زد. (99)

اين بود پاره‏اى از آداب و سنن آن حضرت كه ما آنرا از رساله‏اى كه سابقا در باره سنن آن حضرت تاليف كرده بوديم انتخاب نموده، در اينجا ذكر نموديم، و در كتب شيعه و سنى روايات مستفيضه‏اى در اين باره نقل شده كه البته آيات الهى قرآن نيز آنرا تاييد مى‏كند و هيچيك از آنها را رد و انكار نمى‏نمايد.و خداوند راهنما است.


1) كافى ج 6 ص 27 ح 1

2) كافى ج 6 ص 271 ح 7

3) كافى ج 6 ص 271 ح 1

4) احياء العلوم ج 7 ص 121

5) مستدرك الوسائل ج 3 ص 83 ح 7

6) بحار ج 16 ص 229 ح 35 از مكارم الاخلاق

7) محاسن برقى ط اسلامى ص 443 ح 313

8) مكارم الاخلاق ص 26

9) كافى ج 6 ص 285 ح 2

10) كافى ج 6 ص 288 ح 1

11) كافى ج 6 ص 345 ح 2

12) عيون الاخبار ج 2 ص 40 ح 134

13) اقبال، ص 116، سطر 16

14) كافى ج 6 ص 376 ح 3

15) مكارم الاخلاق ص 31

16) جعفريات ص 161

17) مكارم الاخلاق ص 31

18) احياء العلوم ج 7 ص 126

19) مكارم الاخلاق ص 26

20) بحار ج 16 ص 288 ح 146 از امالى شيخ طوسى

21) مكارم الاخلاق ص 28

22) محاسن برقى ص 410 ح 135

23) مكارم الاخلاق ص 31

24) كافى ج 6 ص 386 ح 8

25) محاسن برقى ص 577 ح 38

26) مكارم الاخلاق ص 31

27) كافى ج 2 ص 415 ح 1

28) شرح النفليه

29) جعفريات ص 30

30) كافى ج 6 ص 474 ح 8

31) المكارم ج 2 ص 413 به نقل از سنن النبى.

32) كافى ج 3 ص 168 ح 2

33) قرب الاسناد ص 42

34) و مستدرك الوسائل ج 1 ص 131 ح 4

35) جعفريات ص 202

36) كافى ج 3 ص 200 ح 4

37) و مستدرك الوسائل ج 1 ص 128 ح 6

38) و مستدرك الوسائل ج 1 ص 42 ح 3

39) كافى ج 3 ص 25 ح .4

40) كافى ج 3 ص 25 ح .4

41) امالى شيخ طوسى ج 1 ص .397

42) تهذيب ج 1 ص 136 ح .28

43) عيون الاخبار ج 2 ص .28

44) تهذيب ج 1 ص 79 ح .52

45) تهذيب ج 1 ص 137 ح .74

46) كافى ج 3 ص 22 ح .5

47) جعفريات ص .22

48) علل الشرايع ج 1 ص 270 و به نقل از پاورقى سنن النبى در الهداية صدوق ص .23

49) كافى ج 3 ص 443 ح .3

50) كافى ج 3 ص 443 ح .5

51) كافى و وسائل الشيعه ج 2 ص 71 ح .8

52) علل الشرايع ج 2 ص .331

53) تهذيب ج 2 ص 262 ح .82

54) تهذيب ج 2 ص 334 ح .233

55) محاسن برقى ص 53 ب 53 ح .80

56) من لا يحضره الفقيه ج 1 ص 308 ح .1

57) تهذيب ج 3 ص 60 ح .7

58) كافى ج 3 ص 279 ح .6

59) تهذيب ج 2 ص 32 ح .47

60) تهذيب ج 3 ص 233 ح .118

61) من لا يحضره الفقيه ج 1 ص 144 ح .26

62) مستدرك الوسائل، ج 1، ص 193، ب 33 من ابواب المواقيت ح .3

63) احياء العلوم ج 7 ص .113

64) مستدرك الوسائل ج 1 ص 263 ح .4

65) مستدرك ج 1 ص 263 و به نقل از پاورقى سنن النبى كتاب زهد النبى ص 161 و احياء العلوم .

66) مستدرك ج 1 ص 264 ح .18

67) امالى مفيد ص .156

68) كتاب جعفريات ص .36

69) علل الشرايع ج 2 ص 332 ح .4

70) تنبيه الخواطر ج 2 ص .491

71) تنبيه الخواطر تاليف امير حسين زاهد ج 2 ص 490 از ابو مسعود.

72) من لا يحضره الفقيه ج 2 ص 123 ح .20

73) من لا يحضره الفقيه ج 2 ص 120 ح .3

74) كافى ج 4 ص 175 ح .2

75) كافى ج 4 ص 175 ح .1

76) من لا يحضره الفقيه ج 2 ص .48

77) كافى ج 4 ص 90 ح .2

78) كافى ج 4 ص 91 ح .7

79) وسائل ج 7 ص .368

80) مكارم الاخلاق ص .32

81) كافى ج 4 ص 153 ح .5

82) كافى ج 4 ص 152 ح .1

83) مقنعه مفيد ص .50

84) تهذيب ج 4 ص 307 با تفاوت.

85) مكارم الاخلاق ص .29

86) من لا يحضره الفقيه ج 2 ص 61 ح .10

87) دعائم الاسلام ج 1 ص 289 على ما فى سنته ص .296

88) مقنع ص 46 على ما فى سنته ص .297

89) بحار الانوار ج 92 ص 216 ح .21

90) تفسير مجمع البيان ج 10 ص .378

91) تفسير ابو الفتوح ج 11 ص .30

92) تفسير مجمع البيان ج 9 ص .226

93) مجمع ج 8 ص .325

94) تفسير مجمع البيان ج 10 ص .473

95) بحار الانوار ج 92 ص .322

96) در المنثور ج 6 ص .331

97) در المنثور ج 3 ص .320

98) سوره يونس آيه .30

99) احياء العلوم ج 3 ص .119















/ 16