آداب و سنن پیامبر گرامی اسلام(2) نسخه متنی

116 ـ و در كتاب مكارم مى‏گويد: رسول خدا(ص)در ظرف آشاميدنى نفس نمى‏كشيد، و اگر مى‏خواست نفس تازه كند ظرف را از دهنش دور مى‏كرد و آنگاه تنفس مى‏نمود. ⁽¹⁷⁾

117 ـ و در احياء العلوم مى‏گويد: وقتى رسول خدا(ص)گوشت ميل مى‏فرمود سر خود را به طرف ظرف گوشت پائين نمى‏انداخت بلكه آنرا به طرف دهان خود مى‏برد و آنرا بطور مخصوصى و با تمام دندانها مى‏جويد، و مخصوصا وقتى گوشت ميل مى‏فرمود هر دو دست خود را به خوبى مى‏شست آنگاه دست تر را به صورت خود مى‏كشيد. ⁽¹⁸⁾

118 ـ و در كتاب مكارم الاخلاق مى‏گويد: رسول خدا(ص)همه رقم غذا ميل مى‏فرمود. ⁽¹⁹⁾

مؤلف: طبرسى بعد از نقل اين روايت اصنافى از طعام را كه آن جناب ميل ميفرمود شمرده، از آن جمله نان و گوشت را بانواع مختلفش ذكر كرده و هم چنين خربزه و شكر و انگور و انار و خرما و شير و هريسه(گندم پخته)و روغن و سركه و كاسنى و بادروج و كلم، و روايت شده كه آن جناب از عسل خوشش مى‏آمد و نيز روايت شده كه در ميان ميوه‏ها انار را بيشتر دوست مى‏داشت.

119 ـ و طوسى در كتاب امالى به سند خود از ابى اسامه از ابى عبد الله(ع)

نقل كرده كه فرمود: طعام رسول الله(ص) ـ اگر به دستش مى‏آمد ـ جو، و حلوايش خرما، و هيزم منزلش پوست و برگ و شاخه درخت خرما بود. ⁽²⁰⁾

120 ـ و در كتاب مكارم نقل مى‏كند كه رسول خدا(ص)غذاى داغ نمى‏خورد، و صبر مى‏كرد تا خنك شود و مى‏فرمود: خداى تعالى ما را آتش نخورانيده و غذاى داغ بركت ندارد، و وقتى غذا ميل مى‏فرمود«بسم الله»مى‏گفت و با سه انگشت و از جلو خود غذا مى‏خورد، و از جلو كسى غذا برنمى‏داشت، و وقتى سفره پهن مى‏شد قبل از سايرين شروع مى‏كرد، و با سه انگشت ابهام و انگشت پهلوى آن و انگشت وسط غذا مى‏خورد، گاهى هم از انگشت چهارمى كمك مى‏گرفت و با تمامى كف دست ميخورد نه با دو انگشت، و مى‏فرمود:

غذا خوردن با دو انگشت، غذا خوردن شيطان است.روزى اصحابش فالوده آوردند و آن حضرت با ايشان تناول فرمود، پس از آن پرسيد اين فالوده از چه درست مى‏شود؟عرض كردند روغن را با عسل مى‏گذاريم اينطور مى‏شود، فرمود: طعام خوبيست.

رسول خدا(ص)نان جو را الك نكرده مى‏خورد و هيچ وقت نان گندم نخورد، و از نان جو هم سير نشد، و هيچ وقت بر خوان طعام غذا نخورد، بلكه روى زمين مى‏خورد، خربزه و انگور و خرما مى‏خورد و هسته آنرا به گوسفند مى‏داد، و هيچ وقت سير، پياز، تره و عسلى كه در آن مغافير بود ميل نمى‏فرمود، و«مغافير»خلطى است كه در بدن زنبور هضم نشده و در عسل مى‏ريزد و بوى آن در دهن مى‏ماند.

رسول خدا(ص)هيچ وقت غذائى را مذمت نفرمود، اگر آنرا دوست مى‏داشت مى‏خورد و اگر از آن خوشش نمى‏آمد نمى‏خورد و آنرا مذمت نمى‏كرد كه ديگران هم نخورند، ظرف غذا را مى‏ليسيد و مى‏فرمود: غذاى آخر ظرف بركتش از همه آن غذا بيشتر است، وقتى هم كه از غذا فارغ ميشد هر سه انگشت خود را يكى پس از ديگرى مى‏ليسيد و دست خود را از طعام مى‏شست تا پاكيزه شود، و هيچ وقت تنها غذا ميل نمى‏فرمود. ⁽²¹⁾