آداب و سنن پیامبر گرامی اسلام(2) نسخه متنی

127 ـ و از جمله آداب آنحضرت در برخورد به مصيبت و بلا و مرگ عزيزان و متعلقات آن، آنست كه صاحب مكارم نقل كرده و گفته كه رسول خدا(ص)هر وقت جوش كوچكى در بدن خود مى‏ديد به خدا پناه مى‏برد و اظهار مسكنت در برابر او مى‏نمود و خود را به او مى‏سپرد، خدمتش عرضه مى‏داشتند يا رسول الله!اين جوش كوچك كه چيز قابل توجهى نيست؟ميفرمود: آرى، و ليكن خدا وقتى بخواهد درد كوچكى را بزرگ كند مى‏تواند، چنانكه اگر بخواهد درد بزرگى را كوچك كند نيز مى‏تواند. ⁽³¹⁾

128 ـ و در كافى به سند خود از جابر از ابى جعفر(ع)نقل مى‏كند كه فرمود: سنت اين است كه تابوت را از چهار طرفش بدوش بكشند و اگر بخواهند اطراف ديگرش را هم حمل كنند مستحب است. ⁽³²⁾

129 ـ و در كتاب قرب الاسناد از حسين بن طريف از حسين بن علوان از جعفر از پدر بزرگوارش (ع)نقل كرده كه فرمود: روزى حسن بن على(ع)با اصحاب خود نشسته بودند كه ناگاه جنازه‏اى را عبور دادند، بعضى از اصحاب آن حضرت برخاسته به مشايعت آن جنازه رفتند ولى آن حضرت برنخاست، وقتى جنازه را بردند بعضى به آن حضرت عرض كردند چرا شما برنخاستيد، خدا شما را عاقبت دهد با اينكه رسول خدا (ص)هر وقت مى‏ديد جنازه‏اى را مى‏برند برمى‏خاست، حسن بن على (ع)فرمود: رسول خدا(ص)فقط يكبار براى جنازه برخاست آنهم روزى بود كه جنازه مردى يهودى را مى‏بردند و راه عبور هم تنگ بود و آن حضرت نمى‏توانست از راه جنازه به كنارى برود، از روى ناچارى برخاست، براى اينكه نمى‏خواست جنازه بالاى سرش باشد. ⁽³³⁾

130 ـ و در كتاب دعوات قطب راوندى است كه رسول خدا(ص)وقتى جنازه‏اى را مشايعت مى‏فرمود، اندوه بر دلش مستولى مى‏شد، و بسيار حديث نفس مى‏كرد، و خيلى كم حرف مى‏زد. ⁽³⁴⁾

131 ـ و در جعفريات به سند خود از جعفر بن محمد از آباى گرامش از على (ع)نقل كرده كه فرمود: رسول خدا(ص)وقتى مى‏خواست بعد از دفن جنازه‏اى خاك بر آن بريزد تنها سه مشت خاك مى‏ريخت. ⁽³⁵⁾

132 ـ و در كافى به سند خود از زراره از ابى جعفر(ع)نقل كرده كه فرمود:

رسول خدا(ص)نسبت به مرده‏هاى بنى هاشم كارهاى مخصوصى انجام مى‏داد كه نسبت به اموات ساير خانواده‏ها آن كارها را نمى‏كرد، از آن جمله وقتى به جنازه‏اى از بنى هاشم نماز مى‏گزارد و قبرش را آب ميپاشيدند حضرت دست خود را بر قبر مى‏گذاشت به طورى كه انگشتان مباركش در گل فرو مى‏رفت، بطورى كه اگر غريب و يا مسافرى از اهل مدينه به شهر مدينه وارد مى‏شد و از قبرستان مى‏گذشت و آن قبر تازه و اثر انگشتان را مى‏ديد، مى‏فهميد كه صاحب اين قبر از بنى هاشم است و لذا مى‏پرسيد از آل محمد(ع)چه كسى تازه از دنيا رفته؟. ⁽³⁶⁾

133 ـ شهيد ثانى در كتاب مسكن الفؤاد از على(ع)نقل كرده كه فرمود:

رسول خدا(ص)وقتى به صاحبان مصيبت تسليت مى‏داد مى‏فرمود: «آجركم الله و رحمكم ـ خداوند اجرتان دهد و شما را رحم كند»و وقتى كسانى را تبريك و تهنيت مى‏داد مى‏فرمود: «بارك الله لكم و بارك الله عليكم ـ خداوند براى شما مبارك كند و آنرا برايتان مستدام بدارد ». ⁽³⁷⁾