به سرّ جام جم آن گه نظر توانى كرد | كه خاك ميكده كُحل بصر توانى كرد |
مباش بى مى و مطرب كه زير طاق سپهر | بدين ترانه، غم از دل بدر توانى كرد |
گل مراد تو آن گه نقاب بگشايد | كه خدمتش چو نسيم سحر توانى كرد |
گدايىِ در ميخانه طُرفه اكسيرى است | گر اين عمل بكنى، خاكزر توانى كرد |
به عزم مرحله عشق، پيشِ نه قدمى | كه سودها كنى ار اين سفر توانى كرد |
تو كز سراى طبيعت نمىروى بيرون | كجا به كوى طريقت گذر توانى كرد |
جمال يار ندارد نقاب و پرده ولى | غبار ره بنشان تا نظر توانى كرد |
بيا كه چاره ذوق حضور و نظم امور | به فيض بخشى اهل نظر توانى كرد |
ولى تو تا لب معشوق و جام مى خواهى | طمع مدار كه كار دگر توانى كرد |
دلا زنور هدايت گر آگهى يابى | چو شمع خنده زنان ترك سر توانى كرد |
گر اين نصيحت شاهانه بشنوى حافظ | به شاهراه حقيقت گذر توانى كرد |