پیامبر اکرم و اهل بیت (ع) بزرگترین کلمه خداوند نسخه متنی

برجسته‌ترين و بزرگ‌ترين كلمه‌ي‌ خدا در همه‌ي‌ آفرينش، وجود گرامي خاتم الأنبيا (صلي الله عليه و آله و سلم) و اهل بيت اوست و روايات فراواني بر اين حقيقت، دلالت دارد كه تنها به دو مورد بسنده مي‌شود:

. ميثم تمار نقل مي‌كند كه پيكي از سوي معاويه در كوفه به محضر امير مؤمنان (عليه‌السلام) رسيد و در اثناي سخن، معاويه را شايسته‌تر از حضرت علي بن ابي‌طالب (عليه‌السلام) نسبت به مقام امامت خواند. امير مؤمنان فرمان داد تا مردم را به اجتماع دعوت كنم و پس از چندي مسجد جامع كوفه، مملو از جمعيت شد؛ آنگاه حضرت علي بن ابي‌طالب (عليه‌السلام) لب به سخن گشود و پس از بيان مطالبي با اشاره به ويژگي‌هاي امامت، چنين فرمود: «و الله لايكون الإمام إماماً حتي يحيى الموتي أو ينزّل من السماء مطراً أو يأتى بما يشاكل ذلك مما يعجز عنه غيره»(1)؛ «به خدا سوگند، تنها كسي مي‌تواند امام باشد كه (به اذن خدا) مردگان را زنده نمايد يا از آسمان باران بباراند يا ديگر معجزاتي كه همگان از انجام آن ناتوان باشند، ارائه نمايد».

سپس خطاب به جمعيت فرمود: ميان شما هستند كساني كه به جايگاه بلند من آگاهند و يقين دارند كه من آيه‌ي‌ جاويد خداوند و كلمه‌ي‌ تامّ الهي و حجّت بالغ خداي سبحانم؛ «و فيكم من يعلم أنّى الآية الباقية و الكلمة التامّة و الحجة البالغة».(2) آنگاه ميثم تمار به معجزات شگفت‌انگيزي اشاره مي‌كند كه در همان مجلس توسط حضرت امير مؤمنان (عليه‌السلام) صورت پذيرفت و پس از آن، امام (عليه‌السلام) دوباره بر منبر قرار گرفتند و خطبه‌ي‌ معروف شقشقيه را ايراد فرمودند.

براساس اين حديث، رسول خدا و اهل بيت او (عليهم‌السلام) نه تنها كلمات الله، بلكه كلمات تامّات خداي سبحان هستند.

. يحيي بن اكثم از امام علي بن موسي الرّضا (عليه‌السلام)، تفسير اين آيه را طلب كرد: «و لَو أنّمَا في الأرض من شجرةٍ أقلـمٌ و البحر يمدُّه من بعده سبعةُ أبحُر ما نفدت كلمت الله إن الله عزيزٌ حكيمٌ»(3) و امام رضا (عليه‌السلام) نام هفت دريا را كه مورد اشاره‌ي‌ آيه است، بيان داشتند و سپس فرمودند: ما آن كلماتي هستيم كه اگر هفت دريا مركّبِ شمارش آن‌ها شود، هرگز به شمارش نيايند و اوج فضايل آن‌ها آشكار نگردد؛ «و نحن الكلمات التى لاتدرك فضائلها و لاتستقصي».(4)

1ـ بحار، ج 54، ص 344، ح 36.

2ـ همان.