از آنجا كه تعليمات دين مبين اسلام دربردارنده مصالح فردي و اجتماعي است، در شرايط و موقعيتهاي متفاوت، دستورالعملهاي خاص وضع كرده است كه بايد به آنها توجه شود و چون سلام كردن اعلان دوستي و اظهار محبت و… است، در بين مسلمانان بسيار بر آن تأكيد شده است و آنجا كه پاي زمينههاي انحراف و سوء برداشت و يا تضعيف و شكست جامعه اسلامي در ميان باشد، از آن نهي شده است. امام علي(ع) فرمود: لاتبدؤوا اهل الكتاب بالتسليم و اذا سلَّموا عليكم فقولوا: عليكم. (كليني، بي تا: ج2، ص648، ش2) شما به اهل كتاب سلام نكنيد و اگر به شما سلام كردند، در جواب بگوئيد: عليكم. . از امام باقر(ع) نقل شده است كه فرمود: لا تسلموا علي اليهود و لا علي النصاري و لاعلي المجوس و لا عَبَدةَ الاوثان و لا علي موائدِ شُرّابِ الخَمْرِ و… (محمدي ري شهر، 1367: ج4، ص539؛ به نقل از مجلسي، بي تا: ج76، ص9) به يهوديان، نصرانيان، بتپرستان و كساني كه بر سفره شرابخواران مينشينند و… سلام كنيد! زيرا ممكن است دشمنان اسلام بخواهند با طرح دوستي، در امور كليدي و حساس جامعه اسلامي نفوذ كنند و نقشههاي خود را عملي سازند؛ در نتيجه سلام كردن و روي گشاده نشان دادن به آنها فتح بابي باشد براي اين گونه مقاصد. همچنين در برخورد با افراد فاسد و لاابالي بايد دقيقاً دستورالعملهاي اسلامي را مراعات كرد تا سلامت جامعه اسلامي تضمين شود. در موارد ديگري هم لازم است انسان آغاز كننده سلام نباشد. امام باقر(ع) در اين زمينه ميفرمايند: اذا دخلت المسجد و القوم يصلون فلا تسلم عليهم و سَلَّمَ علي النبي (ص) ثم اقْبِلْ علي صلاتك و… (مجلسي، بي تا، ج73، ص7، ش28) هنگامي كه وارد مسجد شدي و مردم در حال نماز بودند به آنها سلام مكن، بلكه بر پيامبر(ص) سلام ده، سپس به نماز پرداز! البته انسان نبايد در حال نماز بر ديگري سلام كند؛ اما اگر به او سلام دهند، بايد جواب دهد.