مرزهاي خشونت و مدارا - مرزهای خشونت و مدارا نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

مرزهای خشونت و مدارا - نسخه متنی

محمدباقر بابانیا

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

مرزهاي خشونت و مدارا

محمدباقر بابانيا

اسلام كاملترين اديان است و داراي قوانين مترقّي و انسان‏سازي است كه با گذشت قرنها نه تنها فرسوده نمي‏شود بلكه درخشندگي‏اش فزوني مي‏يابد.

جوامع براي پيشبرد اهداف خود بر اصولي مبتني‏اند كه با تكيه بر آن از هرگونه انحراف در امان مي‏مانند. يكي از آفات بزرگ جامعه اسلامي، يكسونگري به اصول و ارزشهاي الهي است. اين امر با گذشت زمان به بدعت و انحراف ديني مي‏انجامد. بنابراين، بايد نگاه به دين نگاهي همه جانبه باشد.

يكي از اصول مسلّم اسلام ـ كه از آيات، روايات و سيره معصومان: استفاده مي‏شود.ـ مدارا و صلابت است. اسلام از يك سو، دين سمحه و سهله است واز سوي ديگر، دين صلابت و غلظت. نكته بسيار مهم دراين عرصه، قلمرو مدارا و صلابت است؛ يعني مدارا در برابر چه كساني و صلابت وغيرت ديني در برابر چه دسته‏اي؟

فلسفه اصلي تساهل و تسامح در اسلام، تربيت مؤمنان و نزديك ساختن دلهاي آنها به يكديگر است؛ به عبارت روشن‏تر، قلمرو مدارا در درون نظام ديني است و قلمرو صلابت و اقتدار در بيرون نظام ديني. صلابت براي حفظ دين، جلوگيري از تهاجم بيگانگان، پيشرفت اسلام و نفوذ ناپذير بودن رهبران ديني در برابر معاندان است. درواقع خشونت در اسلام پاسخي به متجاوزان به حدود و احكام الهي و ارزشهاي اعتقادي است.

تعريف تساهل و تسامح

در كتابهاي لغوي معروف اين است كه تساهل و تسامح يك معنا دارد و مفهوم آسان گرفتن و گذشت را مي‏رساند.(1) ولي ظاهراً به يك معنا بودن اين دو واژه زماني است كه با هم استعمال شوند. اگر يكي بدون ديگري به كار رود، معنايشان تفاوت مي‏يابد. چون تساهل نوعي بي‏تفاوتي و اباحه‏گري در پي‏دارد. به خلاف تسامح كه درآن مدارا و گذشت با اقتدار و بزرگواري نهفته است.(2)

تعريف خشونت

خشونت ضد ملايمت است و خشونت در گفتار يعني تندي. در معناي خشونت نوعي صلابت و اقتدار نهفته است.(3)

دين سمحه و سهله

در آيات قرآن واژه‏هاي تسامح و تساهل ياكلمه ديگري از ماده سمح و سهل به كار نرفته است. آنچه معروف است، محدود رواياتي است كه اسلام را دين سمحه و سهله معرفي مي‏كند. اين روايات در قبال اديان ديگر(4) است و تعداد آن از انگشتان يك دست فراتر نيست. در واقع احاديث سمحه و سهله در رديف آيات و روايات رفع و نفي عسر و جرح جاي دارد.

بر اساس اين روايات، احكام اسلامي چنان سخت نيست كه فقط معدودي بتوانند به آن عمل كنند. فقير، غني، قوي، ضعيف، عالم، جاهل و همه طبقات اجتماعي مي‏توانند در عمل آن را به كارگيرند؛ چون خداوند هركه را به مقدار توانش مكلّف ساخته است.(5)

مرحوم علّامه مجلسي در كتاب شريف بحارالانوار، ج 68، در باره دين سمحه و سهله به تفصيل سخن گفته است.

/ 6