كسى كه عزم سفر دارد پس از تصميم بايستى اسباب سفر بربندد و حركت كند و مسافتى را به پيمايد تا به مقصد خويش برسد، والا بدون اين مقدمات، محال است به محل مقصود وارد گردد. كسى كه منظورى دارد نيز بايد تصميم بگيرد و كمر همت بربندد و به سوى خواسته خويش گام بردارد تا به هدف برسد. كسانى كه در راه رسيدن به مقصود فعاليت كرده و موانع را از پيش پاى خود برداشته اند فاصله اى كه تا مقصود دارند طى كرده و سر انجام موفق گشته اند و اگر به همه ى خواسته خويش دست نيافته اند به قسمتى از آن نائل شده اند. پس كوشش آدمى در هر كار بى نتيجه نبوده و مسلما ثمربخش خواهد بود. در قرآن مجيد است: ''و ان ليس للانسان الا ما سعى- براى آدمى جز آنچه سعى و كوشش مى كند نخواهد بود'' و گفته اند: ''عاقبت جوينده يابنده بود''.على عليه السلام فرمود:من طلب شيئا ناله او بعضه.كسى كه چيزى را بجويد "و براى دست يافتن به آن كوشش كند" به همه يا بعضى از آن نائل مى شود.