خوبست كه آدم در هركارى جنبه ى اعتدال و حد وسط را رعايت كند زيرا در طرف افراط يعنى زياده روى و در جانب تفريط يعنى كوتاه آمدن، انسان زيان مى بيند حتى در مورد دوستى و دشمنى كردن با اشخاص بد نيست از اين قاعده كلى تبعيت كند به اين معنى كه دوست او هر چند صميمى و يكرنگ باشد صلاح نيست همه اسرار و رازهاى خويش را با او در ميان بگذارد، چه شايد روزى فرارسد كه سنگ تفرقه و دشمنى ميان آنان جدائى اندازد و آن دوست سابق از اسرار دوست خود، عليه او سوء استفاده كند. برعكس قضيه هم همينطور، يعنى دشمن هر چند سرسخت باشد نبايد با او دشمنى و خصومت را از حد بدر برد بلكه مى سزد كه راهى براى آشتى با او بگذارد چون ممكن است آن دشمن روزى در شمار دوستان او درآيد و از دشمنيهاى گذشته كه با او كرده خجل و شرمنده گردد. اينها همه از افكار عالى و راهنمائيهاى باارزشى است كه در قاموس سياست و اخلاق بى نظير على عليه السلام يافت مى شود.على عليه السلام فرمود:احبب حبيبك هونا ما، عسى ان يكون بغيضك يوما ما، و ابغض بغيضك هونا ما، عسى ان يكون حبيبك يوما ما.دوست خود را به حد اعتدال دوست بدار، شايد روزى دشمن تو گردد. و دشمن خود بدون زياده روى، دشمن دار شايد روزى دوست تو گردد.
لطفا منتظر باشید ...
