بامداد حقيقت
در پس پرده ى ظاهر، باطنى است، و در پشت اين صورت و سيماى بچشم خور، حقيقتى. اما آن باطن و حقيقت براى همه تجلى نمى كند و خود را در برابر هر ديده اى آشكار نمى سازد. مى خواهيد آن باطن و حقيقت، براى كوردلان كه نيروى ديدشان از قشر تجاوز نمى كند و جز ظاهر چيزى نمى بينند. جلوه اى داشته باشد؟ چنين چيزى نيست! كشف حقيقت و واقع، براى روشندلان و كسانى است كه چشم بصيرت دارند، و به هر چيزى به دقت مى نگرند، و از همان نگاه اول متوجه عمق مطلب مى شوند، و قضايا را تا آخر مى خوانند، اين اشخاص از نظر خودشان چيز مبهم و تاريكى نمى بينند. و چنان در اين امر مسلط بوده و به بينش خود اطمينان دارند، كه بدون ترديد قضاوت مى كنند و قضاوت خود را صائب مى دانند. و يقين دارند كه هر چه ديده اند درست ديده اند، و همينطور هم هست. زيرا براى بينايان در موضع روشن و واضح، شك و ترديدى نيست.على عليه السلام فرمود:قد اضاء الصبح لذى عينين.بامداد"حقيقت" براى كسى كه دو چشم "بينا" دارد هويدا و روشن است.