پرهيز غذائى «الحمية» - الگوهای رفتاری امام علی(ع) و بهداشت و روان نسخه متنی

پرهيز غذائى «الحمية»

ارزش پرهيز غذائى

پرهيز غذائى عامل درمان ها

پرهيز غذائى و سلامتى

1 حضرت امير المؤمنين عليه السلام فرمود:

اِثْنَانَ عَليلانِ اءَبَدا: صَحيحٌ مُحْتَمٍّ وَ عَليلٌ مُخْتَلَطٌ. (212)

«دو كس همواره بيمارند، سالمى كه بر خود سخت گيرد، و مريضى كه پرهيز نكند.»

2 و فرمود:

اَلْمِعْدَةُ بَيْتُ الاْ دْوَاءِ، وَ الْحَمِيَّةُ رَاءْسُ الدَّواءِ، لاصِحَّةَ مَعَ النَّهَمِ. (213)

«معده انسان خانه درمان هاست و پرهيز در راس درمان است، و سلامتى با شكم پرستى امكان ندارد.»

3 و نيز در غررالحكم از آن حضرت نقل شد كه فرمود:

مَنْ لَمْ يَصْبِرْ عَلَى مَضَضِ الْحَمِيَّةِ طالَ سُقْمُهُ. (214)

«كسى كه بر سختى پرهيز غذائى صبر نكند، بيمارى او طولانى است.»

4 و نيز فرمود:

لاتَنالُ الصِّحَّةَ إ لا بِالْحَمِيَّةِ. (215)

«به سلامت نخواهيد رسيد جز با پرهيز غذائى.»

5 و آمدى در غررالحكم از آن حضرت نقل كرد كه فرمود:

صَلاحُ الْبَدَنِ الْحَمِيَّةُ. (216)

«سلامت بدن در پرهيز غذائى است.»