آبِ سَرد و درمان تَبگُلِ بنفشه و درمان تَب1 امام صادق عليه السلام از پدرانش از اميرالؤمنين عليه السلام نقل كرد كه فرمود:لَيْسَ مِنْ دَاءٍ إ لا وَ هُوَ مِنْ داخِلِ الْجَوْفِ إ لا الْجَراحَةُ وَ الْحُمَّى. فَإ نَّهُمَا يَرِدانِ وُرُودَا.«بيمارى يافت نمى شود، جز آنكه از درونِ بدن پديد مى آيد، جز زخم و تَب كه اين دو از راه هاى مختلف دامنگير انسان مى شود.»2 و نيز فرمود:اكْسِرُوا حَرَّ الْحُمَّى بِالْبَنَفْسَجِ وَ الْمَاءِ الْبارِدِ فَإ نَّ حَرَّهَا مِنْ فَيْحِ جَهَنَّمَ. (221)«حرارت تَب را با گُل بنفشه و آبِ سَرد فرو نشانيد.»3 و نيز فرمود:صُبُّوا عَلَى الَْمحْمُومِ الْمَاءَ الْبَارِدِ فَى الصَّيْفِ، فَإ نَّهُ يُسْكِنُ حَرَّهَا. (222)«در تابستان بر انسان تَب دار آبِ سَرد بپاشيد كه حرارت بدن را تسكين مى دهد.»