مسواك زدن «السواك» - الگوهای رفتاری امام علی(ع) و بهداشت و روان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

الگوهای رفتاری امام علی(ع) و بهداشت و روان - نسخه متنی

محمد دشتی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

مسواك زدن «السواك»

مسواك و بهداشت دهان و دندان

مسواك نور چشم

مسواك و تقويت حافظه

مسواك و هضم غذا

نقش مسواك در مبارزه با فقر

1 امير المؤمنين عليه السلام فرمود:

السَّواكُ مِنْ مَرْضاةِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ، وَ سُنَّةٌ لِلنَّبِيِّ صلّى الله عليه وآله، وَ مَطْيِبَةٌ لِلْفَمّ (145).

«مسواك زدن خشنودى خداى بزرگ را فراهم كردن است و عمل كردن به سنّت پيامبر است، كه دهان را خوشبو نگه مى دارد.»

2 امام صادق عليه السلام از امير المؤمنين عليه السلام نقل كرد كه فرمود:

السَّواكُ يَجْلُو الْبَصَرَ (146).

«مسواك زدن نور چشم را زياد مى كند.»

3 از امير المؤمنين عليه السلام نقل شد كه فرمود:

ثَلاثٌ يَذْهَبْنَ بِالْبَلْغَمْ وَ يَزِدْنَ في الْحِفْظِ: السَّواكُ، وَ الصَّوْمُ، وَ قَراءَةِ الْقُرْآنِ (147).

«سه چيز است كه بلغم را دفع و حافظه را زياد مى كند:

مسواك زدن،

روزه گرفتن

و قرآن خواندن.»

4 در روايتى امير المؤمنين عليه السلام فرمود:

«اءَنَّ السَّواكَ يُوجِبُ شِدَّةَ الْفَهْمِ، وَ يَمْرِى ءُ الطَّعَامَ، وَ يَذْهَبُ اوْجَاعَ الاْ ضْراسِ، وَ يَدْفَعُ عَنِ الاْ نْسَانِ اَلْسُّقْمَ، وَ يَسْتَغْني عَنِ الْفَقْرِ...» (148).

«همانا مسواك زدن قدرت فهم را زياد مى كند،

و غذا را هضم مى كند،

و بيمارى هاى دندان را درمان مى كند،

و بيمارى را از تَن انسان مى بَرَد،

و عامل نجات از فقر و تهيدستى است.»

5 در روايتى امير المؤمنين عليه السلام فرمود: السَّوَاكُ مُطَهَّرَةٌ لِلْفَمِّ مَرْضاةٌ لِلرَّبِّ (149).

«مسواك زدن دهان را پاك و خدا را خشنود مى سازد.»

6 امير المؤمنين عليه السلام فرمود:

إ نَّ افْواهَكُمْ طُرُقُ الْقُرْآنِ فَطَهِّرُوها بِالسَّوَاكِ (150).

«همانا دهان هاى شما راه هاى قرآن است، آن را با مسواك زدن پاك كنيد.»

7 آورده اند كه:

كَانَ على عليه السلام يَسْتَاكَ في اءَوَّلِ النَّهَارِ وَ في آخِرِهِ، في شَهْرِ رَمَضانَ (151).

«در صبحگاهان و در آخر روز به هنگام افطار در ماه رمضان مسواك مى زد.»

/ 125